• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بَشَر (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: بَشَر (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: بشر (مفردات‌قرآن)، بشر (مفردات‌نهج‌البلاغه)، بشره.

بَشَر: (لَوَّاحَةٌ لِلْبَشَر)
«بَشَر» در اینجا جمع‌ «بشره» به معنای ظاهر پوست تن است و نیز ممکن است به معنای انسان‌ها بوده باشد.
[۱] مدثر/سوره۷۴، آیه۲۹.    
[۲] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۲۳۹.    
[۳] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۲۴.    
[۴] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۲۱.    



(لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ) (پوست را دگرگون می‌کند.)
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۶.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه بشر جمع بشره است، که به معنای ظاهر پوست بدن است. می‌فرماید: یکی دیگر از خصوصیات سقر این است که رنگ بشره بدن‌ها را دگرگون می‌سازد.
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۳۸.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۸۸.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۶۸.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۱۸۱.    
)

۱. ↑ مدثر/سوره۷۴، آیه۲۹.    
۲. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۲۳۹.    
۳. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۲۴.    
۴. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۲۱.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۶.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۳۸.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۸۸.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۶۸.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۱۸۱.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «بَشَر»، ص۱۰۲.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره مدثر | لغات قرآن
جعبه ابزار