• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بهیمة الانعام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: بهم (مفردات‌قرآن)، بَهِیْمَة (لغات‌قرآن)، بهیمه (مفردات‌نهج‌البلاغه)، بهیمه (مقالات مرتبط).


شتر، گاو و گوسفند را بهیمة الانعام گویند.


عنوان یاد شده در سه آیۀ قرآن کریم آمده است؛ یک آیه دربارۀ حلیت بهیمة الانعام است
[۱] مائدة/سوره۵، آیه۱.    
و دو آیۀ دیگر دربارۀ حیوانی که در حج قربانی می‌شود.
[۲] حج/سوره۲۲، آیه۲۸.    
[۳] حج/سوره۲۲، آیه۳۴.    


۱.۱ - مراد از بهیمة الانعام در دو آیه قربانی

مراد از بهیمة الانعام در دو آیۀ قربانی، شتر، گاو و گوسفند است؛ زیرا قربانی باید یکی از آن سه باشد.
[۴] جواهر الکلام ج۱۹، ص۱۳۵-۱۳۶.    
[۵] المعتمد فی شرح المناسک ج۵، ص۲۱۹


۱.۲ - مراد از بهیمة الانعام در آیه حلیت

امّا در مراد از آن در آیۀ مربوط به حلّیت، سه قول وجود دارد:
۱. شتر، گاو و گوسفند.
[۶] تذکرة الفقهاء ج۵، ص۷۹-۸۰.    
[۷] زبدة البیان، ص۵۸۵.    
[۸] المیزان ج۵، ص۱۶۱.    

۲. جنین آنها در شکم مادرشان که پس از تذکیۀ مادر اگر جنین آن مرده بیرون آید حلال است.
۳. چارپایان حلال‌گوشت وحشی، مانند آهو، گاو کوهی و گورخر. معروف قول اوّل است.
[۹] مجمع البیان ج۳، ص۲۶۰.    
[۱۰] التبیان ج۳، ص۴۱۵.    
[۱۱] جواهر الکلام ج۳۶، ص۱۸۱.    


۱. ↑ مائدة/سوره۵، آیه۱.    
۲. ↑ حج/سوره۲۲، آیه۲۸.    
۳. ↑ حج/سوره۲۲، آیه۳۴.    
۴. ↑ جواهر الکلام ج۱۹، ص۱۳۵-۱۳۶.    
۵. ↑ المعتمد فی شرح المناسک ج۵، ص۲۱۹
۶. ↑ تذکرة الفقهاء ج۵، ص۷۹-۸۰.    
۷. ↑ زبدة البیان، ص۵۸۵.    
۸. ↑ المیزان ج۵، ص۱۶۱.    
۹. ↑ مجمع البیان ج۳، ص۲۶۰.    
۱۰. ↑ التبیان ج۳، ص۴۱۵.    
۱۱. ↑ جواهر الکلام ج۳۶، ص۱۸۱.    


• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۲، ص۱۵۴.    

رده‌های این صفحه : واژه شناسی
جعبه ابزار