بنی عبد مناف (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بنی عبد مناف تیره‌ای مشهور از
قریش می باشد.
بنی عبد مناف، پسران عبدمناف : هاشم،
عبدشمس ،
مطلب و
نوفل از اشراف قریش بودند.
براساس روایاتی، مقصود از «عشیرتک الاقربین» در
آیه ۲۱۴
شعراء «وَأَنذِرْ عَشِيرَ‌تَكَ الْأَقْرَ‌بِينَ»؛ و خویشاوندان نزدیکت را
انذار کن!
بنی عبد مناف دانسته شده و
پیامبر صلی الله علیه وآله نخست، مامور به دعوت ایشان شده است.
نیز در پی
تفاخر آنان با بنی سهم، نسبت به جمعیت طایفه خویش
آیات ۱ - ۲
تکاثر «أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ • حَتَّىٰ زُرْ‌تُمُ الْمَقَابِرَ »؛ افزون طلبی (و تفاخر) شما را به خود مشغول داشته (و از خدا
غافل نموده) است. تا آنجا که به دیدار قبرها رفتید (و قبور مردگان خود را برشمردید و به آن افتخار کردید)!
نازل شد و آنان را نکوهش کرد.
همچنین مقصود از قریش در آیه ۱
قریش «لِإِيلَافِ قُرَ‌يْشٍ»؛ (کیفر
لشکر فیل‌سواران) بخاطر این بود که قریش (به این سرزمین مقدس)
الفت گیرند (و زمینه ظهور
پیامبر فراهم شود)!
بنی عبد مناف دانسته شده است.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۴۳۹، برگرفته از مقاله «بنی عبد مناف».
