• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بَلْع (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





بَلْع (به فتح باء و سکون لام) از واژگان قرآن کریم به معنای فرو بردن است.



بَلْع به معنای فرو بردن است.


به مواردی از بَلْع که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - ابْلَعِی‌ (آیه ۴۴ سوره هود)

(وَ قِیلَ یا اَرْضُ‌ ابْلَعِی‌ ماءَکِ)
«گفته شد‌ ای زمین آبت را فرو بر»


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۲۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۴۴.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۰۲.    
۴. هود/سوره۱۱، آیه۴۴.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۳۴۶.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۲۳۰.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۶۳.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۲۴۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بلع»، ج۱، ص۲۲۸.    






جعبه ابزار