• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بلدة (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: بلدة (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: بلد (مفردات‌قرآن)، بلد (مفردات‌نهج‌البلاغه)، بلد.

بلدة: (لِّنُحْیِیَ بِهِ بَلْدَةً مَّیْتاً)
[۱] فرقان/سوره۲۵، آیه۴۹.    

«بلدة» در اینجا به معنای بیابان و صحرا است.
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۴۲.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۶.    
و با این که این لفظ مؤنث است صفت آن که‌ «میتاً» می‌باشد به صورت مذکر آمده است به خاطر این که به معنای مکان است و مکان مذکر می‌باشد.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۱۳۵.    



(لِنُحْيِيَ بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا وَنُسْقِيَهُ مِمَّا خَلَقْنَا أَنْعَامًا وَأَنَاسِيَّ كَثِيرًا)
[۵] فرقان/سوره۲۵، آیه۴۹.    
(تا بوسیله آن، سرزمین مرده‌ای را زنده کنیم؛ و آن را به مخلوقاتی که آفریده‌ایم- چهار پایان و انسان‌های بسیار- بنوشانیم.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۶۴.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه بلدة معروف است، ولی بعضی‌ گفته‌اند: مراد از آن مطلق مکان است،
[۷] آلوسی، شهاب‌الدین، تفسیر روح المعانی، ج۱۹، ص۳۱.    
هم‌چنان که در آیه‌ (وَ الْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَباتُهُ بِاِذْنِ رَبِّهِ)
[۸] اعراف/سوره۷، آیه۵۸.    
همین معنا منظور است و به همین جهت وقتی برای کلمه بلد صفت می‌آورد، مذکر (میت) می‌آورد، نه مؤنث (میته)، و این به اعتبار معنای منظور از کلمه می‌باشد که مکان است، زیرا اگر معنای مکان منظور نبود بلکه معنای شهر منظور بود باید صفتش را مؤنث می‌آورد و می‌فرمود: بلدة میتة.
[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۱۴.    
[۱۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۲۷.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۲۱۲.    
[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۰۱.    
)

۱. ↑ فرقان/سوره۲۵، آیه۴۹.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۴۲.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۶.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۱۳۵.    
۵. ↑ فرقان/سوره۲۵، آیه۴۹.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۶۴.    
۷. ↑ آلوسی، شهاب‌الدین، تفسیر روح المعانی، ج۱۹، ص۳۱.    
۸. ↑ اعراف/سوره۷، آیه۵۸.    
۹. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۱۴.    
۱۰. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۲۷.    
۱۱. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۲۱۲.    
۱۲. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۰۱.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «بلدة»، ص۱۰۷.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره فرقان | لغات قرآن
جعبه ابزار