بطانه (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بِطانَه (به کسر باء و فتح نون) از
واژگان قرآن کریم به معنای همراز و کسی که به
باطن امر و اسرار مطّلع باشد. بِطانَه لباس آستر و باطن آن است، جمع آن
بَطَائِن می‌آید.
بِطانَه به معنای همراز است و کسی که به باطن امر و اسرار مطّلع باشد.
(لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِکُمْ) «جز از خودتان همراز نگیرید»،
کفّار را به باطن امر مطّلع نگردانید و با آنها مشورت نکنید آنها در ناراحت کردن شما کوتاهی ندارند.
(لا یَاْلُونَکُمْ خَبالًا) (آنها از هر گونه
شرّ و فسادى درباره شما، كوتاهى نمى‌كنند)
بِطَانَه لباس آستر و باطن آن است، جمع آن بَطَائِن می‌آید.
(مُتَّکِئِینَ عَلی فُرُشٍ بَطائِنُها مِنْ اِسْتَبْرَقٍ) «تکیه‌کنندگان‌اند بر بساط‌هائی که توی آنها از ابریشم ضخیم برّاق است.»
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بطانه»، ج۱، ص۲۰۲.
