• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بشر (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





بشر: (خَلَقَ مِنَ الْمآءِ بَشَراً)
مراد از «بشر»، نخستین انسان، یعنی آدم (علیه‌السّلام) است.



(خَلَقَ مِنَ ٱلۡمَآءِ بَشَرٗا) (او کسی است که از آب، انسانی را آفرید؛ سپس او را دارای نسب و سبب قرار داد و نسل او را از این دو طریق گسترش داد؛ و پروردگار تو همواره توانا بوده است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: معنای آیه این است که: خدای سبحان آن کسی است که از نطفه- که خود یک آب است- بشری را خلق فرموده و او را دارای نسب و صهر، یعنی زن و مرد قرار داده است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. فرقان/سوره۲۵، آیه۵۴.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۱۴۴.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۲۴.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۲۱.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۶۴.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۱۶.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۲۹.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۲۱۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۰۴.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «بشر»، ص۱۰۲.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره فرقان | لغات قرآن




جعبه ابزار