• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بشر (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: بشر (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: بشر (مفردات‌قرآن)، بشر (مفردات‌نهج‌البلاغه)، بشر.


بشر: (خَلَقَ مِنَ الْمآءِ بَشَراً)
مراد از «بشر»، نخستین انسان، یعنی آدم (علیه‌السّلام) است.
[۱] فرقان/سوره۲۵، آیه۵۴.    
[۲] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۱۴۴.    
[۳] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۲۴.    
[۴] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۲۱.    



(خَلَقَ مِنَ ٱلۡمَآءِ بَشَرٗا) (او کسی است که از آب، انسانی را آفرید؛ سپس او را دارای نسب و سبب قرار داد و نسل او را از این دو طریق گسترش داد؛ و پروردگار تو همواره توانا بوده است.)
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۶۴.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: معنای آیه این است که: خدای سبحان آن کسی است که از نطفه- که خود یک آب است- بشری را خلق فرموده و او را دارای نسب و صهر، یعنی زن و مرد قرار داده است.
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۱۶.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۲۹.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۲۱۶.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۰۴.    
)

۱. ↑ فرقان/سوره۲۵، آیه۵۴.    
۲. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۱۴۴.    
۳. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۲۴.    
۴. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۲۱.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۶۴.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۱۶.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۲۹.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۲۱۶.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۰۴.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «بشر»، ص۱۰۲.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره فرقان | لغات قرآن
جعبه ابزار