بدعتهای بنی‌اسرائیل (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قرآن کریم بنی اسرائیل را قومی
بدعت گزار دانسته و به برخی از
بدعتهای ایشان اشاره نموده است. در این مقاله آیات مرتبط با
بدعت
گذاری بنی‌اسرائیل معرفی می‌شوند.
بدعت
گذارى عالمان بنی‌اسرائیل با ارائه دست‌نوشته‌هاى خود به شكل
کتاب آسمانی:
فویل للذین یکتبون
الکتـب بایدیهم ثم یقولون هـذا من عند الله لیشتروا به ثمنا قلیلا فویل لهم مما
کتبت ایدیهم وویل لهم مما یکسبون.
پس وای بر آنها که نوشته‌ای با دست خود می‌نویسند، سپس می‌گویند: «این، از طرف خداست.» تا آن را به بهای کمی بفروشند. پس وای بر آنها از آنچه با دست خود نوشتند و وای بر آنان از آنچه از این راه به دست می‌آورند!
گفته شده منظور از نوشتن ایشان بدستهایشان این است: که اینان
تورات را
تحریف نموده و اوصاف نبی اکرم را تغییر داده تا عوام یهود را در شک و تردید واقع سازند و این معنی از
امام باقر علیه‌السّلام و گروهی از مفسرین نقل شده است.
بعضی از مفسران در ذیل آیه مورد بحث حدیثی از
امام صادق علیه‌السلام نقل کرده‌اند که دارای نکات قابل ملاحظه‌ای است، حدیث چنین است:
" مردی به امام صادق علیه‌السلام عرض کرد با اینکه عوام
یهود اطلاعی از
کتاب آسمانی خود جز از طریق علمایشان نداشتند، چگونه خداوند آنها را نسبت به
تقلید از علماء و پذیرش از آنان مذمت می‌کند؟! (اشاره به آیات مورد بحث است) آیا عوام یهود با عوام ما که از علمای خود تقلید می‌کنند تفاوت دارند؟. ..
امام فرمود: بین عوام ما و عوام یهود از یک جهت فرق و از یک جهت
مساوات است، از آن جهت که مساوی هستند خداوند عوام ما را نیز مذمت کرده همانگونه که عوام یهود را نکوهش فرموده.
اما از آن جهت که با هم تفاوت دارند این است که عوام یهود از وضع علمای خود آگاه بودند، می‌دانستند آنها صریحا
دروغ می‌گویند،
حرام و
رشوه می‌خورند و احکام خدا را تغییر می‌دهند، آنها با
فطرت خود این
حقیقت را دریافته بودند که چنین اشخاصی فاسقند و جایز نیست سخنان آنها را در باره خدا و
احکام او بپذیرند، و سزاوار نیست
شهادت آنها را در باره پیامبران قبول کنند، به این دلیل خداوند آنها را
نکوهش کرده است (ولی عوام ما پیرو چنین علمایی نیستند).
و اگر عوام ما از علمای خود
فسق آشکار و تعصب شدید و
حرص بر دنیا و اموال
حرام ببینند هر کس از آنها پیروی کند مثل یهود است که خداوند آنان را به خاطر پیروی از علمای
فاسق نکوهش کرده است،
بدعت
گذارى بنی‌اسرائیل، با تحريم برخى خوراكيها:
کل الطعام کان حلا لبنی اسرءیل الا ما حرم اسرءیل علی نفسه من قبل ان تنزل التوریة قل فاتوا بالتوریة فاتلوهآ ان کنتم صـدقین• فمن افتری علی الله الکذب من بعد ذلک فاولـئک هم الظـلمون.
همه غذاها (ی پاک) بر بنی اسرائیل حلال بود، جز آنچه اسرائیل (یعقوب)، پیش از نزول
تورات ، بر خود
تحریم کرده بود (مانند گوشت
شتر که برای او ضرر داشت.) بگو: «اگر راست می‌گویید تورات را بیاورید و بخوانید! (این نسبتهایی که به پیامبران پیشین می‌دهید، حتی در تورات
تحریف شده شما نیست! ) » بنا بر این، آنها که بعد از این به خدا دروغ می‌بندند، ستمگرند! (زیرا از روی علم و عمد چنین می‌کنند).
از روایات و نقل مفسران استفاده می‌شود که یهود، دو ایراد دیگر در گفتگوهای خود به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم کردند، نخست این که چگونه پیامبر اسلام گوشت و شیر شتر را حلال می‌داند با این که در
آئین ابراهیم علیه‌السلام حرام بوده، و به همین دلیل یهود هم به پیروی از ابراهیم آنها را بر خود حرام می‌دانند، نه تنها ابراهیم بلکه نوح هم اینها را تحریم کرده بود با این حال چگونه کسی که آنها را حرام نمی‌داند دم از آئین ابراهیم می‌زند؟!
همانگونه که در شاءن نزول آیات فوق خواندیم یهود حلال بودن
گوشت و
شیر شتر را از طرف
پیامبر اسلام منکر شده بودند.
این آیه با صراحت تمام تهمتهای یهود را در مورد تحریم پاره‌ای از غذاهای پاک (مانند شیر و گوشت شتر) رد می‌کند و می‌گوید: در آغاز، تمام این غذاها برای بنی اسرائیل
حلال بود، مگر آنچه
اسرائیل (اسرائیل نام دیگر یعقوب است) بر خود تحریم کرده بود.
در باره این که
یعقوب چه نوع غذایی را بر خود تحریم کرده بود؟ و علت آن تحریم چه بود؟ توضیحی در آیه ذکر نشده است، ولی از روایات اسلامی برمی آید که هنگامی که یعقوب گوشت شتر می‌خورد بیماری
عرق النسا بر او شدت می‌گرفت.
و لذا تصمیم گرفت که از خوردن آن برای همیشه خودداری کند، پیروان او هم در این قسمت به او اقتدا کردند، و تدریجا امر بر بعضی مشتبه شد، و
تصور کردند این یک تحریم الهی است، و آن را بعنوان یک دستور دینی بخدا نسبت دادند.
قرآن در آیه بالا علت اشتباه آنها را تشریح می‌کند و روشن می‌سازد که نسبت دادن این موضوع بخدا یک
تهمت است.
بنا بر این قبل از نزول تورات هیچ یک از غذاهای پاکیزه بر بنی اسرائیل حرام نبوده که با جمله" من قبل ان تنزل التوراة" در آیه فوق به آن اشاره شده است، اگر چه بعد از نزول تورات و آمدن موسی بن عمران بر اثر ظلم و ستم یهود پاره‌ای از غذاهای پاکیزه به عنوان
مجازات ، بر آنها تحریم شد.
قل فاتوا بالتوراة فاتلوها ان کنتم صادقین خداوند در این جمله به پیامبرش دستور می‌دهد که از یهود
دعوت کند همان تورات موجود نزد آنها را بیاورند و آن را بخواند تا معلوم شود که ادعای آنها در مورد تحریم غذاها نادرست است، ولی آنها حاضر به انجام این کار نشدند چون می‌دانستند در تورات چنین چیزی وجود ندارد.
فمن افتری علی الله الکذب من بعد ذلک فاولئک هم الظالمون
اکنون که آنها حاضر به آوردن تورات نشدند و
افترا بستن آنها بر خدا مسلم شد باید بدانند کسانی که بر خدا
دروغ می‌بندند ستمگرند، هم بر خود
ستم می‌کنند که خویش را گرفتار مجازات و
کیفر الهی می‌سازند، و هم به دیگران که آنها را با دروغ و
نیرنگ از راه راست منحرف می‌سازند.
گوساله پرستی بنی اسرائیل (قرآن)،
بدعتهای اهل‌کتاب (قرآن).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۱۷۷، برگرفته از مقاله «بدعتهای بنی‌اسرائیل». مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۳۱۷، برگرفته از مقاله «بدعت گذاری بنی اسرائیل»
