بخور

بخور، بخار حاصل از تبخیر، یا دود ناشى از سوزاندن موادّ خوش‌بو است و در باب طهارت و حج از آن سخن رفته است.

بخور دادن لباس و نیز مساجد، یک بار در هفته ، به موادّ خوش‌بو مستحب است.

سوزاندن موادّ خوش‌بو هنگام غسل میت و نیز در پى جنازه، همچنین بخور دادن کفن، کراهت دارد. برخى قدما قائل به عدم کراهت مورد آخر(بخور دادن کفن) شده‌اند.

استفاده از بخور خوش‌بو بر محرم حرام است.

۱.	↑ حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۲، ص ۱۵۴.
۲.	↑ بحرانی، یوسف، الحدائق الناضرة، ج۷، ص ۲۷۰.
۳.	↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴، ص ۱۸۹- ۱۹۱.
۴.	↑ بحرانی، یوسف، الحدائق الناضرة، ج۴، ص ۵۷.
۵.	↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۸، ص ۳۳۳.

رده‌های این صفحه : حج | طهارت | فقه