• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بحث (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





بَحْث (به فتح باء و سکون حاء) از واژگان قرآن کریم به معنای کاویدن و جستجو کردن‌ است.



بَحْث به معنای کاویدن و جستجو کردن‌ است. سوره توبه را سوره بحوث گویند زیرا که شامل کاویدن و تفتیش‌ از اسرار منافقین است. در اقرب هست: «بَحَثَ‌ فِی الاَرْض: حَفَرَهَا» و در مجمع فرموده: اصل بحث جستجو کردن چیزی در خاک است. «اصل البحث: طلب الشّی‌ء فی التّراب.»


(فَبَعَثَ اللَّهُ غُراباً یَبْحَثُ‌ فِی الْاَرْضِ) (سپس خداوند زاغى را فرستاد كه در زمین، جستجو و كند و كاو مى‌كرد.)


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۶۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۰۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۲، ص۲۳۵.    
۴. ابن اثیر، مجدالدین، النهایة فی غریب الحدیث و الاثر، ج۱، ص۹۹.    
۵. شرتونی، سعید، أقرب الموارد، ج۱، ص۱۴۶.    
۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۸۵.    
۷. مائده/سوره۵، آیه۳۱.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۱۲.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۳۰۶.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۴۹۹.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۸۶.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۸.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بحث»، ج۱، ص۱۶۱.    






جعبه ابزار