• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بت ود (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: ودد (مفردات‌قرآن)، بت (مقالات مرتبط)، بت ود، عناوین قاموس قرآن (جلد ۷).

وَدَّ (به فتح واو و دال مشدده ) از واژگان قرآن کریم و نام یک بت است.


وَدَّ
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۹۳.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۶۱.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۵۹.    
نام یک بت است.

(وَ قالُوا لا تَذَرُنَّ آلِهَتَکُمْ وَ لا تَذَرُنَ‌ وَدًّا وَ لا سُواعاً وَ لا یَغُوثَ وَ یَعُوقَ وَ نَسْراً)
[۴] نوح/سوره۷۱، آیه۲۳.    
(و گفتند: دست از خدايان و بتهاى خود برنداريد (به خصوص) بتهاى «وَد»، «سواع»، «یغوث»، «یعوق» و «نسر» را رها نكنيد!)
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۱.    
ودّ به فتح اوّل چنانکه از آیه معلوم می‌شود نام بتی است. ظهور آیه در آنست که اسماء پنج‌گانه نام اصنام قوم نوح (علیه‌السّلام) بوده و ربطی به اصنام جاهلیّت ندارند. راغب گوید: ودّ نام بتی است و علّت این تسمیه آنست که او را دوست می‌داشتند و یا معتقد بودند که میان او و خدا دوستی هست.
[۶] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۶۱.    
نگارنده گوید: این در صورتی است که «ودّ» عربی بوده باشد.
ابن کلبی در کتاب الاصنام از بتی در جاهلیت بنام برده که در دومة الجندل بوده و پس از انتشار اسلام به دستور رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) منهدم شده است.
[۷] ابن کلبی، هشام بن محمد، کتاب الاصنام، ص۵۵-۵۶.    
نگارنده گوید: این صنم آن نیست که در قرآن ذکر شده است و از اینکه بعضی از عربها نام فرزند خویش را عبد ودّ می‌گذاشتند معلوم می‌شود صنمی بنام ودّ داشته‌اند و اللّه العالم.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۹۳.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۶۱.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۵۹.    
۴. ↑ نوح/سوره۷۱، آیه۲۳.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۱.    
۶. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۶۱.    
۷. ↑ ابن کلبی، هشام بن محمد، کتاب الاصنام، ص۵۵-۵۶.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ودّ»، ج۷، ص۱۹۳.    


رده‌های این صفحه : بت‌های عرب | مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره نوح
جعبه ابزار