بت سواع
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بُت سواع نام یکی از بتهای
قوم نوح است که در
قرآن ذکر شده است. این
بت در زمان
رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) وجود داشته و به دستور آن حضرت منهدم شده است.
در
قرآن از آن بدین صورت یاد شده است: «و قالوا لا تذرنّ ءالهتکم و لاتذرن ودّا و لا سواعا و لایغوث و لایعوق و نسرا؛
و گفتند از معبودان خود دست برندارید، مخصوصاً ودّ، سواع، یغوث، یعوق و نسر را رها نکنید.»
این بتها را ابتدا قوم
حضرت نوح (علیهالسّلام) میپرستیدند و پس از ایشان، اعراب به
پرستش آنها پرداختند. اینان بتهایی بودند که بعد از
طوفان نوح در زیر گل و لای مدفون شده بودند، تا زمانی که دوباره سر برآوردند.
سواع، نام یکی از بتهای بسیار قدیمی که به صورت زنی بود و
قوم نوح آن را میپرستیدند. این بت در جاهلیت، معبود
عرب و بت قبیله هذیل بود و با ظهور اسلام منهدم شد.
«سواع» نزد «بنی هذیل» در «رهاط ینبع» بوده است.
«سواع» به معنای الهه مرگ و شرور بوده و در مقابل «
یعوق» قرار داشته که به معنای محافظ از مرگ و
شر بوده است.
بت سواع متعلق به
هذیل بن مدرکه بوده، محل این بت رهاط از سرزمین ینبع از قراء
مدینه بود و خدّام آن بنو لحیان بودند، پس از غلبه
اسلام،
پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) عمرو بن عاص را برای شکستن آن بت اعزام فرمود. عمرو گوید: چون به کنار بت رسیدم، خادمش گفت: میخواهی چه کنی؟ گفتم: میخواهم به امر پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) سرنگونش کنم. وی گفت: نتوانی چنین کنی. گفتم: چرا؟ گفت: آن خودت را مانع شود. گفتم: مگر او
شعور دارد؟ و بالاخره آن را شکستم و به یاران گفتم خانهاش را نیز خراب کردند و سپس به خادم گفتم: چطور شد که آن مانع نشد؟ گفت: وی به خدا
ایمان آورده است.
سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «اصنام»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۴/۱۸.