اکثریت یهود (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اکثریت
یهود به آیین
اسلام ایمان نیاوردند و به آن
کفر ورزیدند.
اوکلما عـهدوا عهدا نبذه فریق منهم بل اکثرهم لایؤمنون.(و آیا چنین نیست که هر بار آنها (
یهود) پیمانی (با
خدا و
پیامبر) بستند، جمعی آن را دور افکندند (و مخالفت کردند.) آری، بیشتر آنان
ایمان نمی‌آورند.)
کلمه (نبذه) از ماده (نون- باء- ذال) است، که بمعنای دور انداختن است (و لما جاءهم رسول) الخ، مراد از این
رسول،
پیامبر عزیز
اسلام است، نه هر پیامبری که
تورات یهود را
تصدیق داشته، چون جمله: (و لما جاءهم)
استمرار را نمی‌رساند، بلکه
دلالت بر یک بار دارد، و این
آیه بمخالفت یهود با
حق و
حقیقت اشاره می‌کند، که از در دشمنی با حق، بشارتهای تورات بامدن پیامبر اسلام را
کتمان کردند، و به پیامبری که تورات آنان را تصدیق میکرد
ایمان نیاوردند.
من الذین هادوا یحرفون الکلم عن مواضعه... فلایؤمنون الا قلیلا(بعضی از یهود، سخنان را از جای خود،
تحریف می‌کنند؛ و (به جای اینکه بگویند: «شنیدیم و
اطاعت کردیم»)، می‌گویند: «شنیدیم و مخالفت کردیم! و (نیز می‌گویند:) بشنو! که هرگز نشنوی! و (از روی
تمسخر می‌گویند:) راعنا (ما را تحمیق کن!)» تا با
زبان خود، حقایق را بگردانند و در آیین
خدا،
طعنه زنند. ولی اگر آنها (به جای این همه
لجاجت) می‌گفتند: «شنیدیم و اطاعت کردیم؛ و سخنان ما را بشنو و به ما
مهلت ده (تا حقایق را درک کنیم)»، برای آنان بهتر، و با واقعیت سازگارتر بود. ولی
خداوند، آنها را بخاطر کفرشان، از
رحمت خود دور ساخته است؛ از این رو جز عدّه کمی ایمان نمی‌آورند.)
این آیه به دنبال
آیات قبل، صفات جمعی از دشمنان اسلام را تشریح می‌کند و به گوشه‌ای از اعمال آنها اشاره می‌نماید. نخست می‌گوید: یکی از کارهای آنها، تحریف حقایق و تغییر چهره دستورهای خداوند بوده است، من الذین هادوا یحرفون الکلم عن مواضعه" جمعی از یهودیان سخنان را از محل خود
تحریف می‌نمایند" این تحریف ممکن است جنبه لفظی داشته باشد و یا جنبه معنوی و عملی، اما جمله‌های بعد می‌رساند که منظور از تحریف در اینجا همان
تحریف لفظی و تغییر عبارت است، زیرا به دنبال این جمله میفرماید: و یقولون سمعنا و عصینا: " ما شنیدیم و مخالفت کردیم! " یعنی بجای اینکه بگویند سمعنا و اطعنا: " شنیدیم و فرمانبرداریم" می‌گویند شنیدیم و مخالفیم، و این درست به
سخن کسانی می‌ماند که گاهی از روی
مسخره و
استهزاء می‌گویند: " از شما گفتن و از ما گوش نکردن! "- جمله‌های دیگر آیه نیز شاهد این گفتار است.
و بعد اشاره به قسمت دیگر از سخنان عداوت آمیز و آمیخته با جسارت و بی ادبی آنها کرده، می‌گوید آنها می‌گویند: و اسمع غیر مسمع: " بشنو که هرگز نشنوی" و به این ترتیب آنها برای نگهداری یک عده از همه جا بی خبر علاوه بر تحریف حقایق و
خیانت در ابلاغ
کتب آسمانی که سرمایه اصلی
نجات قوم و ملت آنها را از چنگال ستمگرانی همچون
فرعون تشکیل می‌داد، به حربه ناجوانمردانه استهزاء و سخریه که حربه افراد خودخواه و
مغرور و
لجوج است متوسل می‌شدند، و گاهی علاوه بر همه اینها از جمله‌هایی که
مسلمانان پاکدل در برابر
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم می‌گفتند سوء استفاده کرده و آن جمله‌ها را با معانی دیگری به عنوان تکمیل سخریه‌های خود، به کار می‌بردند مانند جمله" راعنا" که به معنی" ما را مراعات کن و به ما مهلت بده" بود و مسلمانان راستین در آغاز
دعوت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم برای اینکه خوبتر و بهتر سخنان او را بشنوند و به دل بسپارند در برابر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم این جمله را می- گفتند، ولی این دسته از
یهود این جمله را دستاویز قرار داده و آن را مقابل آن حضرت، تکرار می‌کردند و منظورشان معنی عبری این جمله که" بشنو که هرگز نشنوی" بود و یا معنی دیگر عربی آن را یعنی" ما را تحمیق کن"!
اراده می‌کردند شاره به اینکه کار پیامبر
اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم - العیاذ بالله- تحمیق و اغفال کردن مردم بوده است.
فبما نقضهم میثـقهم وکفرهم بـایـت الله... فلایؤمنون الا قلیلا.((ولی) بخاطر
پیمان شکنی آنها، و
انکار آیات خدا، و کشتن
پیامبران بناحق، و بخاطر اینکه (از روی
استهزا) می‌گفتند: «بر دلهای ما، پرده افکنده (شده و سخنان پیامبر را درک نمی‌کنیم!» رانده درگاه خدا شدند.) آری، خداوند بعلّت کفرشان، بر دلهای آنها مهر زده؛ که جز عده کمی (که
راه حق می‌پویند و لجاج ندارند،) ایمان نمی‌آورند.)
در این آیه به قسمتهای دیگری از خلافکاریهای
بنی اسرائیل و کارشکنیها و عداوتها و دشمنیهای آنها با پیامبران خدا اشاره شده است. در آیه نخست، به پیمان شکنی و
کفر جمعی از آنها و
قتل پیامبران بدست آنان اشاره کرده چنین میفرماید: " ما آنها را به خاطر پیمان شکنی، از
رحمت خود دور ساختیم یا قسمتی از نعمتهای پاکیزه را بر آنان
تحریم نمودیم". (فبما نقضهم میثاقهم...) آنها بدنبال این پیمان شکنی، آیات
پروردگار را انکار کردند و راه
مخالفت پیش گرفتند (و کفرهم بآیات الله). و به این نیز
قناعت نکردند، بلکه دست به
جنایت بزرگ دیگری که قتل و کشتن راهنمایان و هادیان راه حق یعنی پیامبران بوده باشد، زدند و بدون هیچ مجوزی آنها را از بین بردند.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۱۹۳، برگرفته از مقاله «اکثریت یهود».
