اکثریت قوم عاد (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نابودی اکثریت قوم
عاد در اثر
کفر و بی ایمانی و تکذیب
هود علیه‌السّلام آنها بود.
عاد، نام شخصی است که
قبیله و
قوم به نام او تسميه شده اند.
شاید هم نام جد این قوم عاد بوده است. برخی از مورخان معتقدند عاد بر دو قبیله اطلاق میشود یکی عاد اولی که لفظ آن در قرآن آمده (آنها احتمالاً قبل از تاریخ زندگی میکرده اند) و قبیلۀ دوم در دوران
تاریخ بشر بوده است.
اینکه قوم حضرت هود (ع) کدام قبیله بوده است در آن اختلاف است، چه بسا عاد اولی، همان قوم هود (علیه‌السلام) باشد.
کذبت عاد المرسلین(قوم
عاد (نیز) رسولان (خدا) را
تکذیب کردند،)
این آیات به داستان هود علیه‌السّلام و قومش که همان قوم عاد بودند اشاره می‌کند. " کذبت عاد المرسلین" قوم عاد مردمی از
عرب بسیار قدیم و عرب اوائل (یعنی اوائل پیدایش این نژاد) بودند، که در
احقاف از
جزیرة العرب زندگی می‌کردند و دارای تمدنی مترقی و سرزمینهایی خرم و دیاری معمور بودند، به جرم اینکه
پیامبران را تکذیب کرده، به
نعمتهای الهی کفران ورزیده و
طغیان کردند، خدای تعالی به وسیله بادی
عقیم هلاکشان ساخته و دیارشان را ویران و دودمانشان را خراب کرد. و به طوری که می‌گویند عاد اسم پدر بزرگ ایشان بوده و اگر خود آنان را عاد خوانده‌اند، از قبیل تسمیه قوم به اسم پدر بزرگ است، هم چنان که
بنی تمیم و بنی بکر و بنی تغلب، را تمیم و بکر و تغلب، می‌نامند.در سابق در آیه‌ای که نظیر این
آیه در داستان
نوح بود گفتیم که: چرا قوم نوح را تکذیب کننده همه
انبیاء خوانده، با اینکه بیش از یک
پیامبر را تکذیب نکرده بودند.
اذ قال لهم اخوهم هود الاتتقون(هنگامی که برادرشان
هود گفت: «آیا
تقوا پیشه نمی‌کنید؟!)
فکذبوه فاهلکنـهم ان فی ذلک لایة و ما کان اکثرهم مؤمنین.(آنان هود را تکذیب کردند، ما هم نابودشان کردیم؛ و در این، آیت و نشانه‌ای است (برای آگاهان)؛ ولی بیشتر آنان
مؤمن نبودند!)
بعد از سه سال
قحطی و
توبه نکردن قوم خیره سر عاد،
ابر سیاهی در
آسمان ظاهر میشود گمان میکنند، میخواهد باران ببارد، ولی آن در حقیقت شروع عذاب بود:
« فَلَمَّا رَأَوْهُ عَارِضًا مُّسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتهِِمْ قَالُواْ هَذَا عَارِضٌ ممُّْطِرُنَا بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُم بِهِ رِيحٌ فِيهَا عَذَابٌ أَلِيم »
«هنگامى كه آن (عذاب الهى) را بصورت ابر گسترده‌اى ديدند كه بسوى درّه‌ها و آبگيرهاى آنان در حركت است (خوشحال شدند) گفتند: «اين ابرى است كه بر ما مى‌بارد» (ولى به آنها گفته شد:) اين همان چيزى است كه براى آمدنش شتاب مى‌كرديد،
تندباد ى است (وحشتناك) كه عذاب
دردناک ى در آن است.»
این قوم بوسیلۀ
باد ی
عجیب،
عذاب شدند که با تعابیر مختلف در
قرآن بیان شده است:۱-«رِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَة(تند بادى طغيانگر و سرد و پرصدا).»
۲- «رِيحًا
صَرْصَر اً.(تندبادى شديد و هول‌انگيز و سرد).»
۳-«الرِّيحَ الْعَقِيم(تندبادى بی‌باران)»
،«
ریح عقیم» بادى است كه نه
ابر مي آورد و نه
درخت را بارور مي سازد، توأم با عذاب و بى‌رحم است و خداوند آن را بر قوم عاد فرستاد تا نابودشان سازد، چنان كه مى‌دانيم بادهاى ديگر
نطفه را به
گیاه تلقیح مى‌كنند، ولى اين باد عذاب را به آنها تلقيح كرد. يعنى
رحمت از آن پديدار نمى‌گشت، مانند
مرد ى كه
صاحب فرزند نشود؛ پس همه
کاخ ها و
دژ ها و
شهر ها و هر بناى
محکم و
استوار ى را كه در آنجا بود چنان خرد و نابود كرد و درهم كوبيد (چون
گندم ى زير
سنگ آسیاب) و همچون
ماسه نرم روان شدند كه باد جابجايشان مى‌كرد. و به آسمان مى‌برد (هفت
شب و هشت
روز پى در پى آن تندباد عقيم برايشان وزيد.)
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۱۸۲، برگرفته از مقاله «اکثریت قوم عاد».
