اِنْقاذ (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اِنْقاذ (به کسر الف و سکون نون) از
واژگان نهج البلاغه به معنای نجات دادن است.
این کلمه سه بار در
نهج البلاغه آمده است.
اِنْقاذ:
به معنای نجات دادن است.
«الإِنْقَاذُ: التَّخْلِيصُ من وَرْطَةٍ.»
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امام علی (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلّم) فرموده:
«فَهَداهُمْ بهِ مِنَ الضّلاَلَةِ، وَ أَنْقَذَهُمْ بمَكانِهِ مِنَ الجَهالَةِ» «مكانه» اشاره به نبوت آن حضرت است. (او آن‌ها را از گمراهى نجات داد و هدايت نمود، و با موقعيّت خود آنان را از جهالت نجات بخشيد.)
(شرح‌های خطبه:
)
حضرت می‌فرمايد:
«مَا اسْتَوْدَعَ اللهُ امْرَأً عَقْلاً إِلاَّ اسْتَنْقَذَهُ بِهِ يَوْماً» ظاهرا منظور عقل به خصوصى است كه بالاخره
خدا روزى او را توسط همان عقل هدايت كرده و از
شقاوت دنیا و
آخرت نجات مى‌دهد و يا منظور
«العقل ما عبد به الرحمن» است. (خداوند
عقل را در وجود كسى وديعه ننهاده، جز اين كه روزى به وسيله آن او را نجات خواهد داد.)
(شرح‌های خطبه:
)
این کلمه سه بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «انقاذ»، ج۲، ص۱۰۵۹.
