• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اِصْغاء (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اِصْغاء (به کسر الف و سکون صاد) از واژگان قرآن کریم به معنای استماع است.
اِصْغاء در حقیقت میل کردن گوش به طرف سخن است.



اِصْغاء به معنی استماع بوده و در حقیقت میل کردن گوش به طرف سخن است.


به مواردی از اِصْغاء که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - صَغَتْ‌ (آیه ۴ سوره تحریم)

(اِنْ تَتُوبا اِلَی اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ‌ قُلُوبُکُما)
«اگر شما دو نفر به خدا توبه کنید، آن بهتر است که قلب شما دو نفر از حق متمایل و منحرف شده.»


۲.۲ - لِتَصْغی‌ (آیه ۱۱۳ سوره انعام)

(وَ لِتَصْغی‌ اِلَیْهِ اَفْئِدَةُ الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ)
«و تا به آن قول باطل، قلوب آنان که به آخرت ایمان ندارند میل کند.»


به موردی که در نهج البلاغه به کار رفته است، اشاره می‌شود:

۳.۱ - فَأَصْغَيْتُ (خطبه ۲۳۲)

«فَأَصْغَيْتُ إِلَيْهِ سَمعِی »
« گوشم را به طرف عقیل متمایل کردم (به حرفش گوش دادم)»


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۳۱-۱۳۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۸۵.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۲۶۲.    
۴. تحریم/سوره۶۶، آیه۴.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۵۵۵.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۳۱.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۱۳۷.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۹.    
۹. زمخشری، جارالله، الکشّاف، ج۴، ص۵۶۶.    
۱۰. بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۴۱۹.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۹.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۲.    
۱۳. انعام/سوره۶، آیه۱۱۳.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۴۴۴.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۳۲۲.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۲۳۶.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۱۴۱.    
۱۸. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۴۴، خطبه ۲۲۳.    
۱۹. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲۴۴، خطبه ۲۱۹.    
۲۰. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۴۶، خطبه ۲۲۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صغو»، ج۴، ص۱۳۱-۱۳۰.    






جعبه ابزار