• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اِحْتِجاز (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اِحْتِجاز (به کسر الف و سکون حاء و کسر تاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای منع کردن، مستور کردن و پوشاندن است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در نامه‌ای خطاب به فرمانده‌هایش نسبت به وظایف و حقوق پیشوا و مردم، از این واژه استفاده نموده است.



اِحْتِجاز به معنای منع کردن، مستور کردن و پوشاندن، آمده است.


موردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل است:

۲.۱ - أَحْتَجِزَ - نامه ۵۰ (خطاب به فرمانده‌ها)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در نامه‌ای خطاب به فرمانده‌هایش نسبت به وظایف و حقوق پیشوا و مردم، می‌نویسد: «أَلا وَ إِنَّ لَكُمْ عِنْدي أَلاّ أَحْتَجِزَ دونَكُمْ سِرّاً إِلاّ في حَرْب»
«آگاه باشید حق شما بر من این است که جز اسرار جنگی، چیزی را بر شما پنهان ندارم.»

۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۲۵۳.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۱۵.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۹۱، نامه ۵۰.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۸۹، نامه ۵۰.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۲۴، نامه۵۰.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۶۳، نامه ۵۰.    
۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۱۴.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۱۶.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۱۰، ص۳۱۶.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۱۴۵.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۱۶.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «احتجاز»، ج۱، ص۲۵۳.    






جعبه ابزار