• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اِحتِباس (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اِحْتِباس (به کسر همزه و سکون حاء و کسرتاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای قبول حبس است.



اِحْتِباس به معنای قبول حبس آمده است.



برخی از مواردی که در نهج‌البلاغه به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - الُمحْتَبَسُ - خطبه ۱۳ (درباره بصره)

امام علی (علیه‌السلام) درباره بصره فرموده است: «الُمحْتَبَسُ فيها بِذَنْبِهِ وَ الْخارِجُ بِعَفْوِ اللَّهِ»
«قبول حبس کننده (ماندگار) در آن گرفتار گناه خویش و خارج شونده مورد عفو خدا قرار گرفته است.»

۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۲۴۷.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۶۱.    
۳. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۴۱، خطبه ۱۳.    
۴. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۶، خطبه ۱۳.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۱، خطبه ۱۳.    
۶. ابن میثم بحرانی ت محمدی مقدم و نوایی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ص۵۸۱.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱، ص۵۱۴-۵۱۵.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۸۱.    
۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۹۷.    
۱۰. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۵۱.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «احتباس»، ص۲۴۷.    






جعبه ابزار