• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اِبْرام‌ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اِبْرام‌ (به کسر الف و سکون باء) از واژگان قرآن کریم به معنای محکم کردن است‌.



اِبْرَام به معنای محکم کردن است‌.


به موردی از اِبْرام‌ که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - اَبْرَمُوا (آیه ۷۹ سوره زخرف)

(اَمْ‌ اَبْرَمُوا اَمْراً فَاِنَّا مُبْرِمُونَ‌)
«یا کاری را محکم کرده‌اند، ما محکم کنندگانیم.»
اصل آن از محکم کردن ریسمان است با تاب دادن.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۹۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۲۰.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۱۶.    
۴. زخرف/سوره۴۳، آیه۷۹.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۱۸۸.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۱۲۴.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۲۷۰.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۸۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «برم»، ج۱، ص۱۹۰.    






جعبه ابزار