اَصواف (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اَصواف:
(وَ مِنْ أَصْوَافِهَا) اَصواف: جمع
«صوف» به معنى «پشم» است.
منظور موهايى كه بر بدن چهار پايان مىرويد بعضى خشن است مانند موى بز (
شعر) و گاهى كمى نرمتر
(صوف) است.
اگر از آن هم نرمتر باشد «كرک» است كه عرب آن را «
وبر» (بر وزن ظفر) مىگويد.
جمع هريک به ترتيب «
اشعار» و
«اصواف» و «اوبار» است.
واژه مورد بحث به صورت جمع و تنها يکبار در
قرآن آمده است.
به موردی از کاربرد
اَصواف در
قرآن، اشاره میشود:
(وَ اللّهُ جَعَلَ لَكُم مِّن بُيُوتِكُمْ سَكَنًا وَ جَعَلَ لَكُم مِّن جُلُودِ الأَنْعَامِ بُيُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَ يَوْمَ إِقَامَتِكُمْ وَ مِنْ أَصْوَافِهَا وَ أَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَ مَتَاعًا إِلَى حِينٍ) (و
خدا براى شما از خانههايتان محلّ سكونت و آرامش قرار داد و از پوست چهارپايان نيز براى شما خانههايى (خيمههايى) قرار دادكه روز كوچ كردن و روز اقامتتان، به آسانى مىتوانيد آنها را جا به جا كنيد و از پشمها و كرکها و موهاى آنها، براى شما وسايل زندگى تا زمان معيّنى قرار داد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: جمله
(وَ مِنْ أَصْوافِها وَ أَوْبارِها وَ أَشْعارِها) عطف است بر من جلودها و تقديرش
جعل لكم من اصوافها- خدا قرار داد براى شما از پشمهاى آنها يعنى گوسفندان و اوبارها يعنى مال شتران و
اشعارها يعنى مال بزها اثاثا اثاثى كه در خانههايتان بكار ببريد و متاعا و متاعى كه از آن بهرهمند شويد الى حين البته اين بهرهمندى تا مدتى است محدود، بعضى گفتهاند: اين قيد مدت محدود اشاره است به اينكه همه اين نعمتها فانى و از بين رفتنى است، پس
عاقل نبايد به خاطر اينها نعيم
آخرت را از دست بدهد.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «اَصواف»، ج۲، ص۶۴۶.