اهانت به عالمان دنیاطلب (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اهانت به عالمان دنیاطلب، با تشبیه آنان به
سگ، از سوی
خداوند در
قرآن آمده است.
واتل علیهم نبا الذی ءاتینـه ءایـتنا فانسلخ منها فاتبعه الشیطـن فکان من الغاوین(و بر آنها بخوان سرگذشت آن کس را که
آیات خود را به او دادیم؛ ولی (سرانجام) خود را از آن تهی ساخت و
شیطان در پی او افتاد، و از گمراهان شد!)
ولو شئنا لرفعنـه بها ولـکنه اخلد الی الارض واتبع هویه فمثله کمثل الکلب ان تحمل علیه یلهث او تترکه یلهث ذلک...(و اگر می‌خواستیم، (مقام) او را با این آیات (و
علوم و دانشها) بالا می‌بردیم؛ (اما اجبار، بر خلاف
سنت ماست؛ پس او را به حال خود رها کردیم) و او به پستی گرایید، و از
هوای نفس پیروی کرد! مثل او همچون
سگ (هار) است که اگر به او حمله کنی، دهانش را باز، و زبانش را برون می‌آورد، و اگر او را به حال خود واگذاری، باز همین کار را می‌کند؛ (گویی چنان تشنه
دنیاپرستی است که هرگز سیراب نمی‌شود! (این مثل گروهی است که آیات ما را
تکذیب کردند؛ این داستانها را (برای آنها) بازگو کن، شاید بیندیشند (و بیدار شوند)!)
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۳۲۵، برگرفته از مقاله «اهانت به عالمان دنیاطلب».
