انفاق منافقان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از صفات
منافقان که
در آیات قرآن به آن اشاره شده، «انفاق» است.
کراهت منافقان، از
انفاق در راه خدا:
«وَ ما مَنَعَهُمْ أَنْ تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ ... وَ لا يُنْفِقُونَ إِلَّا وَ هُمْ كارِهُونَ؛
هيچ چيز مانع قبول انفاقهاى آنها نشد، جز اين‌كه آنها ... و انفاق نمى‌كنند مگر با كراهت.»
منافقان، مردمى داراى خصلت
بخل و امتناع از انفاق:
«الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ ... وَ يَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ ...؛
مردان منافق و زنان منافق، ... و دستهايشان را از انفاق و بخشش مى‌بندند....»
مقبول نبودن انفاق
منافقان،
در نزد خداوند:
«قُلْ أَنْفِقُوا طَوْعاً أَوْ كَرْهاً لَنْ يُتَقَبَّلَ مِنْكُمْ ...؛
بگو: انفاق كنيد؛ خواه از روى ميل باشد يا اكراه، هرگز از شما پذيرفته نمى‌شود....»
علت عدم قبول انفاق منافقان عبارتند از:
کفر به خدا و
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله از عوامل عدم قبول انفاق منافقان:
«قُلْ أَنْفِقُوا طَوْعاً أَوْ كَرْهاً لَنْ يُتَقَبَّلَ مِنْكُمْ ... • وَ ما مَنَعَهُمْ أَنْ تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ لا يَأْتُونَ الصَّلاةَ إِلَّا وَ هُمْ
كُسالى وَ لا يُنْفِقُونَ إِلَّا وَ هُمْ كارِهُونَ؛
بگو: انفاق كنيد؛ خواه از روى ميل باشد يا اكراه، هرگز از شما پذيرفته نمى‌شود؛ ... هيچ چيز مانع قبول انفاقهاى آنها نشد، جز اين‌كه آنها به خدا و پيامبرش كافر شده‌اند، و
نماز به جا نمى‌آورند جز با
كسالت، و انفاق نمى‌كنند مگر با كراهت.»
فسق منافقان، از عوامل عدم پذيرش انفاق آنها:
«قُلْ أَنْفِقُوا طَوْعاً أَوْ كَرْهاً لَنْ يُتَقَبَّلَ مِنْكُمْ إِنَّكُمْ كُنْتُمْ قَوْماً فاسِقِينَ؛
بگو: انفاق كنيد؛ خواه از روى ميل باشد يا اكراه، هرگز از شما پذيرفته نمى‌شود؛ چرا كه شما گروه فاسقى بوده‌ايد.»
كسالت و كاهلى
در نماز، از عوامل عدم قبول انفاق منافقان:
«وَ ما مَنَعَهُمْ أَنْ تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ لا يَأْتُونَ الصَّلاةَ إِلَّا وَ هُمْ
كُسالى وَ لا يُنْفِقُونَ إِلَّا وَ هُمْ كارِهُونَ؛
هيچ چيز مانع قبول انفاقهاى آنها نشد، جز اين‌كه آنها به خدا و پيامبرش كافر شده‌اند، و
نماز به جا نمى‌آورند جز با
كسالت، و انفاق نمى‌كنند مگر با كراهت.»
دعوت منافقان از يكديگر بر ترک انفاق به اطرافيان پیامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله:
«هُمُ الَّذِينَ يَقُولُونَ لا تُنْفِقُوا عَلى مَنْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّى يَنْفَضُّوا ... وَ لكِنَّ الْمُنافِقِينَ لا يَفْقَهُونَ؛
آنها كسانى هستند كه مى‌گويند: به افرادى كه نزد پيامبر خدا هستند انفاق نكنيد تا پراكنده شوند. ... ولى منافقان نمى‌فهمند.»
پراكندن
مؤمنان از اطراف پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله، هدف منافقان، از ترك انفاق خود به آنان:
«هُمُ الَّذِينَ يَقُولُونَ لا تُنْفِقُوا عَلى مَنْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّى يَنْفَضُّوا ... وَ لكِنَّ الْمُنافِقِينَ لا يَفْقَهُونَ؛
آنها كسانى هستند كه مى‌گويند: «به افرادى كه نزد پيامبر خدا هستند انفاق نكنيد تا پراكنده شوند. ... ولى منافقان نمى‌فهمند.»
كراهت و بى ميلى
در انفاق منافقان، از عوامل بى ارزشى انفاق آنان:
«وَ ما مَنَعَهُمْ أَنْ تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ لا يَأْتُونَ الصَّلاةَ إِلَّا وَ هُمْ
كُسالى وَ لا يُنْفِقُونَ إِلَّا وَ هُمْ كارِهُونَ؛
هيچ چيز مانع قبول انفاقهاى آنها نشد، جز اين‌كه آنها به خدا و پيامبرش كافر شده‌اند، و
نماز به جا نمى‌آورند جز با
كسالت، و انفاق نمى‌كنند مگر با كراهت.»
غرامت پنداشتن انفاق مال، از سوى بعضى
بادیه‌نشینان منافق:
«الْأَعْرابُ أَشَدُّ كُفْراً وَ نِفاقاً وَ أَجْدَرُ أَلَّا يَعْلَمُوا حُدُودَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ ... • وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ مَغْرَماً ...؛
باديه‌نشينان عرب، كفر و نفاقشان شديدتر است؛ و به ناآگاهى از حدود احكامى كه خدا بر پيامبرش نازل كرده، سزاوارترند؛ ... گروهى از اين اعراب باديه‌نشين، چيزى را كه (
در راه خدا) انفاق مى‌كنند، غرامت محسوب مى‌دارند.....»
مذمّت خداوند از منافقان، به جهت انفاق بدون ميل و رغبت آنان:
«... وَ لا يُنْفِقُونَ إِلَّا وَ هُمْ كارِهُونَ؛
... و انفاق نمى‌كنند مگر با كراهت.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۲۷۲، برگرفته از مقاله «انفاق منافقان».
