أَمَه (مفردات‌قرآن)

أَمَه (به فتح الف و میم) از واژگان قرآن کریم به معنای کنیز مملوک است.
مشتقات أَمَه که در آیات قرآن آمده عبارتند از:

لَاَمَةٌ (به فتح الف و میم) به معنای کنیز؛

اِمائِکُمْ‌ (به ضم الف) به معنای کنیزان است.

أَمَه به معنای کنیز مملوک است.

به مواردی از أَمَه که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(وَ لَاَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکَةٍ.)
(زيرا کنیز باايمان، از زن آزاد بت‌پرست، بهتر است.)

(الصَّالِحِینَ مِنْ عِبادِکُمْ وَ اِمائِکُمْ‌.)
(همچنين غلامان و كنيزان صالح و درستكارتان را.)

جمع آن در قرآن اماء آمده‌ است.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۲۸.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۹۱.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۸۲.
۴.	↑ بقره/سوره۲، آیه۲۲۱.
۵.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۵.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۳۰۷.
۷.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۲۰۴.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۳۰۵.
۹.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۵۶۱.
۱۰.	↑ نور/سوره۲۴، آیه۳۲.
۱۱.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۵۴.
۱۲.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۱۵۷.
۱۳.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۱۱۲.
۱۴.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۱۳۱.
۱۵.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۲۰.