الطَّیِّباتُ لِلطَّیِّبِین (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
الطَّیِّباتُ لِلطَّیِّبِین: (وَ الطَّيِّباتُ لِلطَّيِّبِيْنَ) در اين كه منظور از
«طيّبات» و
«طيّبين» در
سوره «نور» كيانند؟ مفسران بيانات مختلفى دارند:
۱- گاه گفته شده: منظور سخنان پاک، از آن مردان پاک و با تقوا است، و «از كوزه همان برون تراود كه در او است».
۲- گاه گفته مى‌شود: «حسناتِ» اعمالى است كه تعلق به پاكان دارد.
۳- «طيّبات» و
«طيّبون» به زنان و مردان
پاکدامن اشاره مى‌كند و ظاهراً منظور از آيه همين است، زيرا قرائنى در دست است كه معناى اخير را تأييد مى‌كند.
(الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ وَالطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ وَالطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَاتِ أُوْلَئِكَ مُبَرَّؤُونَ مِمَّا يَقُولُونَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ) (زنان ناپاک از آنِ مردان ناپاكند، و مردان ناپاک از آنِ زنان ناپاک؛ و زنان پاک از آن مردان پاكند، و مردان پاک از آن زنان پاک! اينان از آنچه كه ناپاكان به آنان نسبت مى‌دهند
مبرّا هستند؛ و براى آنان آمرزش الهى و روزى پرارزشى است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: مراد از طيب و طهارتى كه باعث مى‌شود از آنچه مردم درباره ايشان مى‌گويند
مبراء باشند، به طورى كه از آيات سابق فهميده مى‌شود همان معنايى است كه اتصاف به ايمان و احصان مقتضى آن است. پس مؤمنين و مؤمنات با احصان، طيبين و طيباتند، و هر يك مختص به ديگرى است، و ايشان به حكم ايمان و احصان شرعا از نسبت‌هاى ناروايى كه شاهدى بر آن اقامه نشود
مبرا هستند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «الطَّیِّباتُ لِلطَّیِّبِین»، ص۳۵۹.
