الا - به فتح الف (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَلا (به فتح الف) از واژگان بکار رفته در
قرآن کریم به معنای آگاه باش، آگاه باشید، عرض (طلب ملایم) و
تحضیض (طلب شدید) و توبیخ و انکار و استفهام است.
أَلا به معنای آگاه باش و آگاه باشید،
حرف تنبیه است و بر تحقق ما بعدش دلالت دارد مثل
(اَلا اِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ) (اَلا اِنَّهُمْ فِی مِرْیَةٍ مِنْ لِقاءِ رَبِّهِمْ) و نیز بمعنی عرض (طلب ملایم) و
تحضیض (طلب شدید) می‌آید و مخصوص به جمله فعلیّه است مثل
(اَ لا تُحِبُّونَ اَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَکُمْ) و نیز به معنی
توبیخ و
انکار و
استفهام از نفی و تمنّی می‌آید و در چهار صورت اخیر مخصوص جمله اسمیه است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «الا»، ج۱، ص۹۲
