• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اقتضای فعلی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اقتضای فعلی به فعلیت داشتن دلالت چیزی بر چیزی اطلاق می‌شود.



اقتضای فعلی، مقابل اقتضای شانی بوده و به این معنا است که دلالت چیزی بر چیزی فعلیت داشته باشد و متوقف بر قرینه یا عدم مانع نباشد.
برای مثال، « میرزا حبیب الله رشتی (رحمه الله)» در کتاب « بدایع الافکار » مصداق اقتضای فعلی را دلالت لفظ بر معنا، بنا بر مبنای وضعی بودن علاقه بین لفظ و معنا» دانسته است.


۱. رشتی، حبیب الله بن محمد علی، بدایع الافکار، ص۳۵.    



فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۳۳، برگرفته از مقاله «اقتضای فعلی».    


رده‌های این صفحه : اقتضاء




جعبه ابزار