اعتدال ابراهیم (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حضرت ابراهیم علیهالسّلام، در
قرآن انسانی
متعادل و به دور از هرگونه
انحراف و گرایش به
باطل معرفی شده است.
ابراهیم علیهالسّلام انسانی
متعادل و به دور از هرگونه
انحراف و گرایش به
باطل:
۱. «وقالوا کونوا هودا او نصار ی تهتدوا قل بل ملة ابر اهیم حنیفا وما کان من المشر
کین: (
اهل کتاب) گفتند: «
یهودی یا
مسیحی شوید، تا
هدایت یابید! » بگو: «(این آیینهای تحریف شده، هرگز نمیتواند موجب هدایت گردد،) بلکه از آیین خالص ابراهیم پیروی کنید! و او هرگز از مشرکان نبود! » »
یکی از معانی «حنیف»،
اعتدال و
استقامت است.
۲. «ما کان ابر اهیم یهودیا ولا نصر انیا ولـکن کان حنیفا مسلما وما کان من المشر
کین: ابراهیم نه یهودی بود و نه نصرانی؛ بلکه موحدی خالص و مسلمان بود؛ و هرگز از مشرکان نبود.»
۳. «قل صدق اللـه فاتبعوا ملة ابر اهیم حنیفا وما کان من المشر
کین: بگو: «خدا راست گفته (و اینها در آیین پاک ابراهیم نبوده) است. بنا بر این، از آیین ابراهیم پیروی کنید، که به حق گرایش داشت، و از مشرکان نبود! » »
۴. «ومن احسن دینا ممن اسلم وجهه للـه وهو محسن واتبع ملة ابر اهیم حنیفا واتخذ اللـه ابر اهیم خلیلا: دین و آیین چه کسی بهتر است از آن کس که خود را
تسلیم خدا کند، و نیکوکار باشد، و پیرو آیین خالص و پاک ابراهیم گردد؟ و خدا ابراهیم را به
دوستی خود، انتخاب کرد.»
۵. «ان ابر اهیم کان امة قانتا للـه حنیفا ولم یک من المشر
کین: ابراهیم (به تنهایی) امتی بود مطیع فرمان خدا؛ خالی از هر گونه انحراف؛ و از مشرکان نبود؛ »
۶. «ثم اوحینا الیک ان اتبع ملة ابر اهیم حنیفا وما کان من المشر
کین: سپس به تو وحی فرستادیم که از آیین ابراهیم -که
ایمان خالص داشت و از مشرکان نبود- پیروی کن! »
۳. موحد، و مبرا بودن ابراهیم علیهالسّلام از هرگونه کجی و افراط و تفریط، فلسفه امر خداوند به پیروی پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلّم از آیین او:
۷. «ثم اوحینا الیک ان اتبع ملة ابر اهیم حنیفا وما کان من المشر
کین: سپس به تو
وحی فرستادیم که از
آیین ابراهیم -که ایمانی خالص داشت و از
مشرکان نبود- پیروی کن! »
خداوند در این آیه می فرماید: از آئین من که همان آئین پاک و بى آلایش ابراهیم است پیروى نمائید زیرا او
حنیف بود یعنى از ادیان باطل متمایل به حق شده بود و در دستورات او حتى در مورد غذاهاى پاک یک
حکم انحرافى و تحریم بى دلیل وجود نداشت . او هرگز از مشرکان نبود و این که مشرکان
عرب خود را بر آئین او مى دانند کاملا بى معنى است.
در
تفسیر عیاشی در ذیل آیه : (قل بل ملة ابراهیم حنیفا) ، از
امام صادق علیه السلام
روایت کرده که فرمود: حنیفیت ابراهیم در
اسلام است و از
امام باقر علیه السلام روایت کرده که فرمود: حنیفیت کلمه جامعى است که هیچ چیز را باقى نمى گذارد، حتى کوتاه کردن شارب ، و ناخن گرفتن و ختنه کردن از حنیفیت است .
و در
تفسیر قمی استکه خدا حنیفیت را بر ابراهیم علیه السلام نازل کرد و آن عبارتست از ده حکم در پاکیزگى ، پنج حکم آن از گردن ببالا، و پنج دیگر از گردن بپائین ، اما آنچه مربوط است به سر ۱ - زدن
شارب ۲ - نتراشیدن
ریش ۳ - و طم
مو ۴ -
مسواک ۵ -
خلال .
و آنچه مربوط است به بدن ۱ - گرفتن موى بدن ۲ -
ختنه کردن ۳ -
ناخن گرفتن ۴ -
غسل از
جنابت ۵ -
طهارت گرفتن با
آب، این است حنیفیت طاهره ایکه ابراهیم آورد، و تاکنون
نسخ نشده ، و تا
قیامت نسخ نخواهد شد.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۴۶، برگرفته از مقاله «اعتدال ابراهیم».