اطعام به مسکین (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

اطعام به مسکین، سفارش خداوند و موجب رهایی از هوای نفس و قرار گرفتن در زمره اصحاب یمین است.

---

لزوم سفارش دیگران به اطعام به مساکین:
۱. «ولا یحض علی طعام المسکین» «و هرگز مردم را بر اطعام مستمندان تشویق نمی‌نمود؛ »
۲. «ولا تحاضون علی طعام المسکین» «و یکدیگر را بر اطعام مستمندان تشویق نمی‌کنید، ».
۳. «ولا یحض علی طعام المسکین» «و (دیگران را) به اطعام مسکین تشویق نمی‌کند! ».

---

اطعام به مسکین در روزهای سخت، سبب رهایی از هوای نفس و وسوسه‌های شیطانی: «فلا اقتحم العقبة» «ولی او از آن گردنه مهمّ نگذشت!» «وما ادر اک ما العقبة» «و تو نمی‌دانی آن گردنه چیست! » «او اطعام فی یوم ذی مسغبة» «یا غذا دادن در روز گرسنگی ...» «او مسکینا ذا متر بة» «یا مستمندی خاک نشین را، ». بنابراین که «عقبه»، مثل برای مجاهدت با نفس و شیطان باشد.

---

اطعام به مسکین، از صفات انسان‌های با یمن و برکت: «او اطعام فی یوم ذی مسغبة» «یا غذا دادن در روز گرسنگی...» «او مسکینا ذا متر بة» «یا مستمندی خاک نشین را، » «اولـئک اصحاب المیمنة» «آنها « اصحاب الیمین» ‌اند (که نامه اعمالشان را به دست راستشان می‌دهند)! ». بنا بر قولی مقصود از «اصحاب المیمنه» انسان‌هایی با یمن و برکت است.

---

اطعام به مسکین، حقی برعهده توانمندان: «ولا یحض علی طعام المسکین» «و هرگز مردم را بر اطعام مستمندان تشویق نمی‌نمود؛ ». «ولا تحاضون علی طعام المسکین» «و یکدیگر را بر اطعام مستمندان تشویق نمی‌کنید، ». «ولا یحض علی طعام المسکین» «و (دیگران را) به اطعام مسکین تشویق نمی‌کند! ».توانمندان در این جا کسانی‌اند که به آنان فقیران و «مساکین» گفته نمی‌شود؛ هر چند دارای سرمایه فراوان نباشند. خداوند در مقام توبیخ گروهی از اهل دوزخ، یکی از جرایم آنان را اطعام نکردن به مسکین برمی شمرد؛ از این مطلب استفاده می‌شود که این گونه افراد باید از توانمندان باشند؛ و گرنه خطاب و سرزنش لغو می‌شود؛ از سوی دیگر، اضافه کلمه «طعام» به «مسکین» گویای حق مستمندان است. «فی جنات یتساءلون» «آنها در باغهای بهشت هستند، و سؤال می‌کنند...» «عن المجر مین» «از مجرمان » «ما سلککم فی سقر» «چه چیز شما را به دوزخ وارد ساخت؟! » » «قالوا لم نک من المصلین» «می‌گویند: «ما از نمازگزاران نبودیم، » «ولم نک نطعم المسکین» «و اطعام مستمند نمی‌کردیم، ».

---

قرار گرفتن در زمره اصحاب یمین، از آثار اطعام به مسکین: «او اطعام فی یوم ذی مسغبة» «یا غذا دادن در روز گرسنگی...» «او مسکینا ذا متر بة» «یا مستمندی خاک نشین را، » «اولـئک اصحاب المیمنة» «آنها «اصحاب الیمین» ‌اند (که نامه اعمالشان را به دست راستشان می‌دهند)! ».

---