برخی دیگر از منطقیان، اصل مساوات را از مصادیق اصلمتعارف دانسته و آورده‌اند که «اصلمتعارف»، عبارت از قضیه‌ای اوّلی است که خود به خود صادق است و عقل بدون برهان، به صدق آن یقین دارد؛ مانند: قضیه «کل بزرگ‌تر از جزء است» و قضیه «دو شیء مساوی با شیء سوم، با هم مساوی‌اند». این قضایا را از این لحاظ، اصولمتعارف (یا بدیهیات) نامیده‌اند که ذهن بدون احتیاج به حدوسط، محمولقضیه را برموضوع آن بار می‌کند. این قضایا اساس علم است.
