• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اصحاب مدین (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اصحاب مدين: (وَ أَصْحَابُ مَدْيَنَ وَ كُذِّبَ)
اصحاب مدين: مردم سرزمين مدین همان قوم «شعیب» (علیه‌السلام) بودند.
جمعيتى كه راه توحید را رها كردند و در سنگلاخ شرک و بت‌پرستى سرگردان شدند، نه تنها بت كه درهم و دينار و مال و ثروت خويش را مى‌پرستيدند و به خاطر آن كسب و تجارت با رونق خويش را آلوده به تقلّب و كم‌فروشى و خلافكاری‌هاى ديگر مى‌كردند.
«مدين» (بر وزن مريم) نام آبادى شعيب و قبيله اوست.
اين شهر در مشرق خليج عقبه قرار داشته و مردم آن از فرزندان اسماعیل بودند و با مصر، لبنان و فلسطين تجارت داشته‌اند.



به موردی از کاربرد اصحاب مدين در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - اصحاب مدين (آیه ۴۴ سوره حج)

(وَ أَصْحَابُ مَدْيَنَ وَ كُذِّبَ مُوسَى فَأَمْلَيْتُ لِلْكَافِرِينَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ) (و اصحاب مدين (قوم شعیب‌) و نيز موسى از سوى فرعونیان تكذيب شد؛ امّا من به کافران مهلت دادم، پس از آن، آن‌ها را مجازات كردم. ديدى چگونه عمل آن‌ها را پاسخ گفتم؟!)

۱.۲ - اصحاب مدين در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: از جمله امتهاى مذكور يكى قوم نوح و عاد- كه قوم هود پيغمبر بودند- و ثمود- كه قوم صالح پيغمبر بودند- و قوم ابراهیم، قوم لوط و اصحاب مدين- يعنى قوم شعيب- است و نيز تكذيب موسی را نام مى‌برد. بعضى گفته‌اند: اگر نفرمود قوم موسى، بدين خاطر است كه قوم موسى بنی‌اسرائیل بود كه به وى ایمان آوردند و تكذيب كنندگان موسى فرعون و قوم او بودند.

۱. حج/سوره۲۲، آیه۴۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن-دار القلم، ص۴۷۵.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن-دار القلم، ص۳۲۳.    
۴. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۲، ص۹۶.    
۵. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۳۱۵.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۹، ص۲۰۰.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۱۴، ص۱۲۴.    
۸. حج/سوره۲۲، آیه۴۴.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۳۷.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۵۴۸.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۸۷.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۲۲۲.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۴۰.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «اصحاب مدین»، ج۲، ص۵۷۱.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره حج | لغات قرآن




جعبه ابزار