• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اصالت تعیین

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: قاعده دَوَران الامر بین التعیین و التخییر.


اصالت تعیین، ترجیح جانب تعیین و نفی احتمالِ تخییری بودنِ واجب می باشد.


در چنین موردی عقل به انجام آن امر به طور معین حکم می‌نماید؛ بنابراین، هرگاه مکلف بین انجام دو دستور مردد باشد (مثلا بین وجوب انجام «الف» به تنهایی، یا وجوب انجام «الف» یا «ب»، به صورت تخییر ، تردید داشته باشد) عقل به وجوب انجام دستور معین (الف) حکم می‌نماید)؛
[۱] اصطلاحات الاصول، مشکینی، علی، ص۱۹۲.    
برای مثال، شخصی که از روی عمد روزه ماه مبارک رمضان را افطار نموده است و علم اجمالی دارد که کفاره آن یا «وجوب شصت روز روزه است، به طور معین» و یا «وجوب شصت روز روزه و یا اطعام شصت مسکین است، به صورت تخییر» در این فرض، بر اساس قاعده اصالت تعیین، چون شصت روز روزه در هر دو فرض وجود دارد، باید به آن عمل نماید.
[۲] فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ولایی، عیسی، ص۸۶.


۱. ↑ اصطلاحات الاصول، مشکینی، علی، ص۱۹۲.    
۲. ↑ فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ولایی، عیسی، ص۸۶.


• فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۹۵، برگرفته از مقاله «اصالت تعیین».    


رده‌های این صفحه : دوران بین تعیین و تخییر | قواعد عقلی
جعبه ابزار