الفاظ عبادات
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
الفاظ عبادات، الفاط
وضع شده برای
اعمال مشروط به
قصد قربت است.
الفاظ عبادات مقابل
الفاظ معاملات بوده و به الفاظی گفته می‌شود که برای
عبادت وضع شده است، مانند: الفاظ
نماز،
روزه،
حج و... و مراد از عبادت، عملی است که در آن قصد قربت معتبر می‌باشد.
یکی از فرق‌های اساسی الفاظ عبادات با الفاظ معاملات این است که اصل در الفاظ عبادات این است که مخترع و مجعول
شارع باشد، زیرا عبادات، حقایقی مستحدثه و نوپیدا می‌باشد که عقلای
عالم بدون بیان شارع نسبت به آنها ادراکی نداشته و به آنها دست نمی‌یابند، مانند: نماز که با همه
اجزا و شرایطش، از سوی شارع
جعل شده است؛ اما اصل در الفاظ معاملات این است که از مجعولات و
اعتبارات عقلایی باشد، نه از مخترعات شارع؛ یعنی قبل از بیان شارع هم، مردم همین
بیع،
نکاح و... را می‌شناختند.
در این که آیا الفاظ عبادات برای خصوص
صحیح و یا
اعم از صحیح و
فاسد وضع شده است، اختلاف است.
وضع اسمای عبادات.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «الفاظ عبادات».
