استعاذه به جن (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
استعاذه به معنای پناه بردن به خدا است ولی عده بجای
خدا به
جن پناه میبردند.
استعاذه به جنیان از رسوم دوران جاهلیت بود که در این آیه به آن اشاره شده است:
وانه کان رجال من الانس یعوذون برجال من الجن فزادوهم رهقا.
و اينكه مردانى از
بشر به مردانى از جنّ پناه مىبردند، و آنها سبب افزايش گمراهى و طغيانشان مىشدند.
پناه بردن
انسان به جنیان، باعث افزایش
گناه آنان میشود:
وانه کان رجال من الانس یعوذون برجال من الجن فزادوهم رهقا.(«رهقا» به گناه نیز تفسیر شده است.)
اينكه بودند مردانى از آدميان كه پناه ميبردند به مردانى جنّيان يعنى پناه برده و خود را در پناه آنها قرار ميدادند و بودند مردانى از
عرب كه هر گاه در مسافرتشان به بيابانى در
شب منزل ميكردند ميگفتند اعوذ بعزيز هذا الوادى من شرّ سفهاء قومه.
پناه ميبرم به بزرگ اين
صحرا از شرّ نادانهاى قومش. و اين بر حسب اعتقاد آنها بود كه اگر چنين كنند جنّ آنها را حفظ ميكند. مقاتل گويد: اوّل كسى كه بجنّ پناه برد قومى از
یمن بودند سپس بنو حنيفه پناه بردند آن گاه در ميان عرب شيوع پيدا كرد.
بلخى گويد: يعنى مردانى از آدميان بودند كه پناه به مردانى، از ترس جنّ و اذيّت آنها ميبردند. گويد: رجال نيست مگر در آدميان و مردم.
و اوّلىها گويند در جنّيان هم مردان هستند مانند آنچه در آدميان و مردمان است.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۱۴۲، برگرفته از مقاله «استعاذه به جن».