زلل (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
زَلَل (به فتح زاء و لام) یکی از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم به معنای لغزیدن و لیز خوردن است.
زَلَل به معنای لغزيدن و ليز خوردن است. در
اقرب آمده «زَلَ الرجُلُ زَلَلًا: زلق عن صخرة و نحوها»
(فَتَزِلَ قَدَمٌ بَعْدَ ثُبُوتِها) «تا پائى پس از استواريش بلغزد.» غرض مردد شدن و بر گشتن از تصميم است.
(فَإِنْ زَلَلْتُمْ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْكُمُ الْبَيِّناتُ) « اگر پس از آمدن آيات روشن لغزيديد يعنى به خطا رفتيد.»
ازلال، لغزانيدن و به خطا افكندن است.
(فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطانُ عَنْها ...) «
شیطان آنها را
فریب داد و از
بهشت لغزانيد.»
استزلال، طلب لغزش و خطاست.
(إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّيْطانُ بِبَعْضِ ما كَسَبُوا) « فقط شيطان آنها را در اثر بعضى از كارهاى بد لغزش داده و به خطا انداخته و يا از آنها خطا رفتن خواسته است.»
قرشی بنایی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «زلل»، ج۳، ص۱۷۶.