استحباب ازدواج (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ازدواج به خودی خود برای مشتاق آن و نیز به قول مشهور برای غیر مشتاق،
مستحب و
ترک آن
مکروه است، امّا در صورت
خوف وقوع در
گناه به سبب ترک آن،
واجب است.
ازدواج برای مردان و
زنان مستحب است.
... فانکحوا ما طاب لکم من النسآء مثنی وثلـث وربـع فان خفتم الا تعدلوا فوحدة او ما ملکت‌ایمـنکم ذلک ادنی الا تعولوا.
ومن لم یستطع منکم طولا ان ینکح المحصنـت المؤمنـت فمن ما ملکت‌ایمـنکم من فتیـتکم المؤمنـت.... (این که
خداوند ،
انسان را در این
آیات به ازدواج امر کرده، سپس او را بین ازدواج و
ملک یمین مخیر گذاشته و نیز از این که در
آیه دوم می‌گوید: اگر
صبر پیشه کنید و با
کنیز ازدواج نکنید، برای شما بهتر است، عدم
وجوب ازدواج و
مستحب بودن آن استفاده می‌شود)
ازدواج مردان و زنان بی همسر، حتی در صورت تنگ دستی مستحب است.
وانکحوا الایـمی‌منکم والصـلحین من عبادکم وامائکم ان یکونوا فقراء یغنهم الله من فضله والله وسع علیم
نکاح از
مستحبات مؤکد است و آنچه در تشویق بر آن و در مذمت بر ترک آن وارد شده از نظر کثرت، قابل شمارش نیست؛ پس از مولای ما
امام باقر (علیه‌السلام) است که فرمود: «
حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: بنایی در اسلام بنا نشده که در نزد خدای عزّ و جلّ محبوب‌تر از ازدواج نمودن باشد». و از مولای ما امام صادق (علیه‌السلام) است: «دو رکعت نمازی که شخص متزوّج می‌خواند از هفتاد رکعتی که شخص عزب می‌خواند بهتر است.» و نیز از امام صادق (علیه‌السلام) است که فرمود: «پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرموده است فرومایه‌ترین مرده‌های شما عزب‌ها هستند». و در خبر دیگر از پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است: «اکثر اهل آتش عزب‌ها هستند». و سزاوار نیست که فقر و احتیاج مانع از ازدواج باشد، بعد از آن‌که خدای عزّ و جلّ وعده داده است که غنی می‌سازد و گشایش (در زندگی) می‌بخشد به فرموده‌اش - عز من قائل -: «اگر
فقیر باشند خداوند ایشان را از فضلش غنی می‌سازد». که از پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است: «کسی که ازدواج را به خاطر ترس از احتیاج ترک نماید تحقیقاً به خدای عزّ و جلّ گمان بد برده است.»
سعی در تزویج و
شفاعت (واسطه شدن) در آن و راضی نمودن دو طرف،
مستحب است. از
امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است که
امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) فرمود: «افضل شفاعت‌ها این است که در
نکاح بین دو نفر شفاعت کنی تا آن‌که خدا بین آن‌ها جمع نماید.» و از
امام کاظم (علیه‌السلام) است که فرمود: «سه نفرند که در روز قیامت زیر سایه عرش خدا هستند روزی که هیچ سایه‌ای غیر از سایه خدا نیست: مردی که برادر مسلمانش را به ازدواج برساند یا به او خدمت کند یا سرّی را برایش کتمان نماید.» و از پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است: «کسی که در ازدواج بین دو مؤمن کاری کند که خداوند بین آن‌ها جمع نماید خداوند هزار حورالعین را به ازدواج او درمی‌آورد که هر حوری در قصری از درّ و یاقوت است و برای هر قدمی که او در آن برداشته یا هر کلمه‌ای که به آن تکلم نموده، عمل یک سال است که شب‌هایش را (به عبادت) برخاسته و روزهایش را روزه گرفته است. و کسی که در جدایی بین زن و شوهرش تلاش کند غضب و لعنت خدا در دنیا و آخرت بر او می‌باشد و بر خدا حق است که او را به هزار سنگ بزرگ از آتش سنگسار نماید. و کسی که در فساد بین آن‌ها قدم بردارد ولی به جدایی نکشد، در دنیا و آخرت در سخط خدای عزّ و جلّ و لعنت او می‌باشد و بر او حرام می‌شود که به وجه خداوند نظر کند.»
•
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۶۶، برگرفته از مقاله «استحباب ازدواج». •
ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر) ،
موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی
