• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استئداء (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




استئداء یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای طلب اداء می‌باشد که در بیان حضرت امیر (علیه‌السلام)، در خصوص تبیین بعثت انبیاء الهی بکار رفته است.



استئداء عبارت است از طلب اداء. به‌همین جهت در خصوص بعثت انبیاء الهی می‌فرماید: «فبعث فیهم رسله و واتر الیهم انبیائه لیستادوهم میثاق فطرته...؛ خدا در میان مردم رسولان خود را مبعوث کرد، و پیامبرانش را پی در پی فرستاد تا پیمان فطرت خدا را از مردم بطلبند (و آن اقرار به توحید است).» و در جای دیگری آمده است: «و الله مستادیکم شکره و مورّثکم امره؛ خداوند شکر نعمت‌هایش را از شما می‌طلبد و دستورات خویش را به شما ارث می‌گذارد که رعایت کنید.»


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۳، خطبه۱.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۵۸، خطبه۲۴۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «استئداء»، ص۳۵-۳۶.    






جعبه ابزار