إِستِئداء (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
مفردات نهج البلاغه (جلد ۱)
إِستِئداء
یکی از مفردات
نهج البلاغه
، به معنای طلب اداء میباشد که در بیان
حضرت امیر (علیهالسلام)
، در خصوص تبیین
بعثت
انبیاء الهی
بکار رفته است.
فهرست مندرجات
۱ - مفهومشناسی
۲ - پانویس
۳ - منبع
۱ - مفهومشناسی
[
ویرایش
]
إِستِئداء عبارت است از طلب اداء. بههمین جهت در خصوص بعثت انبیاء الهی میفرماید: «فبعث فیهم رسله و واتر الیهم انبیائه لیستادوهم میثاق فطرته...؛
[۱]
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۳، خطبه۱.
خدا
در میان مردم رسولان خود را مبعوث کرد، و پیامبرانش را پی در پی فرستاد تا پیمان
فطرت خدا
را از مردم بطلبند (و آن اقرار به
توحید
است).» و در جای دیگری آمده است: «و الله مستادیکم شکره و مورّثکم امره؛
[۲]
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۵۸، خطبه۲۴۱.
خداوند شکر نعمتهایش را از شما میطلبد و دستورات خویش را به شما ارث میگذارد که رعایت کنید.»
۲ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۳، خطبه۱.
۲.
↑
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۵۸، خطبه۲۴۱.
۳ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «استئداء»، ص۳۵-۳۶.
ردههای این صفحه :
حقوق الهی
|
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری