أَزْر (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَزْر (به فتح الف و سکون زاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای نیرو و محکمی است.
أَزْر به معنای نیرو و محکمی است.
در
قاموس احاطه، نیرو، تقویت و پشت معنی شده است.
به مواردی از
أَزْر که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
حضرت موسی به
خدا عرض کرد:
(اشْدُدْ بِهِ اَزْرِی وَ اَشْرِکْهُ فِی اَمْرِی) «به وسیله برادرم
هارون بر نیروی من بیافزای و مرا به وسیله او نیرومندتر کن، و او را شریک کار من گردان.»
در
مجمع البیان ذیل آیه فوق گوید: یعنی پشت مرا بدو محکم کن، به نظر می‌آید که معنی جامع، همان محکمی باشد، و آن با احاطه و پشت قابل جمع است.
«مانند زرعی که جوانه خود را از
زمین بیرون کرد (رویاند) پس آن‌را نیرو داد تا سخت شد،»
مفاعله در
آیه به معنی تکثیر است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ازر»، ج۱، ص۷۱.
