ازدواج با همسر فرزند (عروس) (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از
محارم هر زنی
پدر شوهر اوست که
ازدواج با او
حرام ابدی است. (حتی بعد از
طلاق و فوت شوهرش) بنا بر این
پدر شوهر نمیتواند
با همسر فرزندش که از
دنیا رفته یا طلاق گرفته
ازدواج کند.
ازدواج مرد با همسر فرزند خویش حرام است.
حرمت علیکم... حلـئل ابنآئکم الذین من اصلـبکم.... (
قید «من اصلابکم» در
آیه ، احترازی است؛ بنابر این
ازدواج با همسر پسر خوانده
جایز است)
اسباب تحریم یعنی چیزی که به سبب آن،
ازدواج مرد
با زن
حرام است و صحیح نیست و زوجیت بین آنها واقع نمیشود. و اینها اموری میباشند: نسب و رضاع (شیر خوردن) و مصاهره (خویشاوندی از راه
ازدواج) و آنچه که به آن ملحق است و کفر و کفو هم نبودن و استیفای عدد و عده گرفتن و احرام.
امام خمینی در
تحریرالوسیله در تعریف مصاهره مینویسد: «المصاهرة: هی علاقة بین احد الزوجین مع اقرباء الآخر، موجبة لحرمة النکاح عیناً او جمعاً علی تفصیل یاتی.»
مصاهرت، علاقه بین یکی از زوجین
با اقربای (خویشاوندان) دیگری است، که این علاقه - بنابر تفصیلی که میآید - موجب حرمت
ازدواج عیناً (
ازدواج با شخص خاص به خودی خود) یا جمعاً (از جهت جمع بین او و دیگری) میباشد.
تحرم معقودة الاب علی ابنه و بالعکس - فصاعداً فی الاوّل، و نازلًا فی الثانی - حرمة دائمیّة؛ سواء کان العقد دائمیّاً او انقطاعیّاً، و سواء دخل العاقد بالمعقودةام لا، و سواء کان الاب و الابن نسبیّین او رضاعیّین.
معقوده پدر (زنی که مورد عقد پدر واقع شده)، بر پسرش و بر عکس و بالاتر در اولی، و پایینتر در دومی به صورت همیشگی حرام است؛ چه عقد دائمی باشد یا انقطاعی؛ و چه عاقد به معقودهاش دخول کرده باشد یا نه؛ و چه پدر و
پسر نسبی باشند یا رضاعی.
ازدواج با همسر کافر ،
ازدواج با زنان شوهردار.
•
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۶۴، برگرفته از مقاله «ازدواج با همسر فرزند (عروس)». •
ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر) ،
موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی