• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اذا (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: قاموس قرآن (جلد ۱)


إِذا (به همزه مکسور) یکی از واژگان قرآن کریم به معنای «ظرف زمان آینده» است.
إِذا دو نوع است: یا ظرف زمان متضمّن معنای شرط است، یا حرف مفاجاة است.


إِذا
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۵۴.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۷۲.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۵.    
ظرف زمان آینده است و از آینده خبر می‌دهد؛ مثل‌: (إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ)
[۴] تکویر/سوره۸۱، آیه۱.    
(در آن هنگام كه خورشيد درهم پيچيده شود.)
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۶.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۱۳.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۴۸.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۷۳.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۲۶.    

اذا دو نوع استعمال دارد:
یکی آنکه ظرف زمان متضمّن معنای شرط است، در این‌ صورت مدخولش پیوسته جمله فعلیّه است؛
دیگری آن است که حرف مفاجاة است (به معنی ناگاه و آن‌ وقت) در این صورت به جمله اسمیّه داخل می‌شود و احتیاج به جواب ندارد؛
[۱۰] شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۴۸.    
مثل‌: (اِذا هُمْ یَقْنَطُونَ)
[۱۱] روم/سوره۳۰، آیه۳۶.    
(ناگهان مأيوس مى‌شوند.)
[۱۲] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۰۸.    
[۱۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۲۷۴.    
[۱۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۸۳.    
[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۱۳۴.    
[۱۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۳.    
۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۵۴.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۷۲.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۵.    
۴. ↑ تکویر/سوره۸۱، آیه۱.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۶.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۱۳.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۴۸.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۷۳.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۲۶.    
۱۰. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۴۸.    
۱۱. ↑ روم/سوره۳۰، آیه۳۶.    
۱۲. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۰۸.    
۱۳. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۲۷۴.    
۱۴. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۸۳.    
۱۵. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۱۳۴.    
۱۶. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۳.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اذا»، ج۱، ص۵۴.    


رده‌های این صفحه : ظرف زمان | مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره تکویر | واژه شناسی واژگان سوره روم
جعبه ابزار