• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ادّله شرعی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


دلایل ثابت کننده حکم شرعی صادر شده از سوی شارع مقدّس را ادله شرعی می‌گویند.


ادله شرعی، مقابل عقل (دلیل) بوده و به ادله‌ای گفته می‌شود که منسوب به شارع و مورد تأیید وی می‌باشند؛ به بیان دیگر، هر آن چه که از شارع مقدس صادر شود و بر حکم شرعی دلالت نماید، ادله شرعی نامیده می‌شود، مثل: کتاب و سنت ( قول، فعل و تقریر معصوم(علیهم‌السلام)).

۱.۱ - مقصود از دلیل

گاهی مراد از دلیل، اماره است که مقابل اصل عملی می‌باشد و گاهی منظور از آن، قیاسی است که از صغری و کبری تشکیل شده است .
[۱] صدر، محمدباقر، دروس فی علم الاصول، ج۱، ص۷۳.    
[۲] مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ج۱،‌ ص۱۳۴.    
[۳] محقق داماد، مصطفی، مباحثى از اصول فقه، ج۲، ص۱۱۶.
[۴] صدر، محمدباقر، جواهر الاصول، ص۱۷۷.
[۵] مشكينی، علی، تحرير المعالم، ص۱۵۵.
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۲، ص۳۱۷.    
[۷] مظفر، محمدرضا، اصول الفقه، ج۱، ص۱۸۸.    
[۸] سیستانی، علی، الرافد فی علم الاصول، ج۱، ص۳۳.    
[۹] قمی، میرزا ابوالقاسم، قوانین الاصول، ج۲، ص۵.    
[۱۰] اصفهانی، محمد حسین، بحوث فی الاصول، ج۳، ص۵.    
[۱۱] صدر، محمدباقر، بحوث فی علم الاصول، ج۴، ص۱۱۹.    
[۱۲] رشتی، حبیب الله بن محمد علِی، بدایع الافکار، ص۱۴.    
[۱۳] سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج۱، ص۱۲۲-۱۲۳.    
[۱۴] عزيز برزنجی، عبداللطيف عبدالله، التعارض و الترجيح بين الادلة الشرعية، ج۱، ص۱۳۰-۱۳۱.
[۱۵] رشتی، حبیب الله بن محمد علی، بدایع الافکار، ص۱۵.    
[۱۶] شاطبی، ابراهيم بن موسی، الموافقات فى اصول الشريعة، ج۲، ص۳.
[۱۷] سبحانی، جعفر، الرسائل الاربع قواعد اصولیة وفقهیة، ج۱، ص۵-۷.    
[۱۸] خمینی، روح الله، تهذیب الاصول، ج۲، ص۵.    
[۱۹] نائینی، محمدحسین، اجود التقریرات، ج۲، ص۱۱۴.    
[۲۰] زحيلی، وهبه، الوجيز فى اصول الفقه، ص۲۲.
[۲۱] قدسی مهر، خلیل، الفروق المهمة فی الاصول الفقهیة، ص۷۴.    
[۲۲] اصفهانی، محمدحسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، ص۲۴۰.    
[۲۳] مطهری، مرتضی، آشنایی با علوم اسلامی، ج۳، ص۵۰.    


۱. ↑ صدر، محمدباقر، دروس فی علم الاصول، ج۱، ص۷۳.    
۲. ↑ مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ج۱،‌ ص۱۳۴.    
۳. ↑ محقق داماد، مصطفی، مباحثى از اصول فقه، ج۲، ص۱۱۶.
۴. ↑ صدر، محمدباقر، جواهر الاصول، ص۱۷۷.
۵. ↑ مشكينی، علی، تحرير المعالم، ص۱۵۵.
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۲، ص۳۱۷.    
۷. ↑ مظفر، محمدرضا، اصول الفقه، ج۱، ص۱۸۸.    
۸. ↑ سیستانی، علی، الرافد فی علم الاصول، ج۱، ص۳۳.    
۹. ↑ قمی، میرزا ابوالقاسم، قوانین الاصول، ج۲، ص۵.    
۱۰. ↑ اصفهانی، محمد حسین، بحوث فی الاصول، ج۳، ص۵.    
۱۱. ↑ صدر، محمدباقر، بحوث فی علم الاصول، ج۴، ص۱۱۹.    
۱۲. ↑ رشتی، حبیب الله بن محمد علِی، بدایع الافکار، ص۱۴.    
۱۳. ↑ سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج۱، ص۱۲۲-۱۲۳.    
۱۴. ↑ عزيز برزنجی، عبداللطيف عبدالله، التعارض و الترجيح بين الادلة الشرعية، ج۱، ص۱۳۰-۱۳۱.
۱۵. ↑ رشتی، حبیب الله بن محمد علی، بدایع الافکار، ص۱۵.    
۱۶. ↑ شاطبی، ابراهيم بن موسی، الموافقات فى اصول الشريعة، ج۲، ص۳.
۱۷. ↑ سبحانی، جعفر، الرسائل الاربع قواعد اصولیة وفقهیة، ج۱، ص۵-۷.    
۱۸. ↑ خمینی، روح الله، تهذیب الاصول، ج۲، ص۵.    
۱۹. ↑ نائینی، محمدحسین، اجود التقریرات، ج۲، ص۱۱۴.    
۲۰. ↑ زحيلی، وهبه، الوجيز فى اصول الفقه، ص۲۲.
۲۱. ↑ قدسی مهر، خلیل، الفروق المهمة فی الاصول الفقهیة، ص۷۴.    
۲۲. ↑ اصفهانی، محمدحسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، ص۲۴۰.    
۲۳. ↑ مطهری، مرتضی، آشنایی با علوم اسلامی، ج۳، ص۵۰.    


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۳۴، برگرفته از مقاله «ادله شرعی».    


رده‌های این صفحه : ادله | ادله استنباط احکام | اصول فقه | مباحث حجت
جعبه ابزار