• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سنت تقریری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سنت تقریری به سکوت و عدم ردع عالمانه معصوم علیه‌السّلام نسبت به فعل یا گفتار افراد اطلاق می‌شود.



سنت تقریری آن است که کسی در منظر و مسمع معصوم علیه‌السّلام کاری انجام دهد و یا سخنی درباره یک حکم شرعی به زبان آورد و یا اعتقاد خاصی را بیان کند و معصوم علیه‌السّلام با علم و توجه، سکوت نموده و جلوی این عمل یا گفتار یا پندار را نگیرد؛ این سکوت به معنای صحه گذاشتن و امضای آن فعل یا قول یا عقیده است و سنت تقریری نامیده می‌شود.


تقریر معصوم علیه‌السّلام در جایی که احتمال حرمت فعلی داده می‌شود، در جواز آن ظهور دارد و در جایی که کسی نزد معصوم علیه‌السّلام معامله یا عبادتی انجام می‌دهد و او آن را تقریر می‌کند، بر مشروعیت عبادت و صحت معامله دلالت می‌نماید.
[۳] شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۳، ص۱۳۰.



۱. الاصول العامة للفقه المقارن، طباطبایی حکیم، محمد تقی، ص۲۱۲.    
۲. اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۲، ص (۶۸-۶۷).    
۳. شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۳، ص۱۳۰.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۹۱، برگرفته از مقاله «سنت تقریری».    


رده‌های این صفحه : اصول فقه | سنت | مباحث حجت




جعبه ابزار