ادلهمام (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ادْلِهْمَام (به کسر الف و سکون دال) از
واژگان نهج البلاغه به معنای شدت يافتن ظلمت است. این کلمه فقط یک بار در
نهج البلاغه آمده است.
ادْلِهْمَام: به معنای شدت يافتن ظلمت است. «ادْلَهمَّ الظلامُ ادْلِهْمَاماً: كثف و الليلُ: اشتدَّ ظلامهُ»
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره
آسمان فرموده:
«جَعَلَ نُجُومَهَا أَعْلاَماً يَسْتَدِلُّ بِهَا الْحَيْرَانُ فِي مُخْتَلِفِ فِجَاجِ الاَْقْطَارِ، لَمْ يَمْنَعْ ضَوْءَ نُورِهَا ادْلِهْمَامُ سُجُفِ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِ» «
خداوند ستارگان آسمان را علامت‌هایى قرار داده كه آدم گمشده در راه‌هاى اقطار زمين با آن‌ها راه پيدا مى‌كند.»
(شرح‌های خطبه:
) در قرآن آمده
(وَ عَلاماتٍ وَ بِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ) (و نيز علاماتى قرار داد؛ و شب هنگام به وسيله ستارگان راه خود را مى‌يابند.)
سياهى پرده‌هاى شب تاريک، مانع نور ستارگان نيست. «سجف» بر وزن عنق جمع سجاف بر وزن كتاب به معنى پرده است.
این کلمه فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ادلهمام»، ج۱، ص۳۹۱.
