• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ادلاء

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: تُدْلوا (لغات‌قرآن)، دلو (مقالات مرتبط).


ادلاء در اصل به معنای انداختن دلو به چاه برای کشیدن آب است؛ لیکن مجازاً در معنای «ادلاء به شهادت» به معنای گواهی دادن شهود نزد قاضی به کار رفته است. از آن به مناسبت در باب ارث بحث شده است.


واژۀ ادلاء در اصل به معنای انداختن دلو به چاه است، لیکن به طور مجاز به معنای انتساب به فردی، دادن مال به کسی و به زیر انداختن سر به کار رفته است.
[۱] توضیح المسائل مراجع ج۱، ص۷۱ م۹۴.
[۲] مجمع المسائل ج۱، ص۴۷.


«ادلاء به بینه» به معنای احضار بیّنه نزد قاضی
[۳] فقه الإمام جعفر الصادق ج۶، ص۱۴۰.
و «ادلاء به میت» به معنای انتساب نَسَبی به میّت که از اسباب ارث است،
[۴] المبسوط ج۷، ص۱۷۴.    
به کار رفته است.

در قرآن کریم از «ادلاء به مال» نزد قاضیان نهی شده است که مراد از آن دادن رشوه به قاضی است.
[۵] مصباح الفقاهة ج۱، ص۲۶۳ـ۲۶۴.


۱. ↑ توضیح المسائل مراجع ج۱، ص۷۱ م۹۴.
۲. ↑ مجمع المسائل ج۱، ص۴۷.
۳. ↑ فقه الإمام جعفر الصادق ج۶، ص۱۴۰.
۴. ↑ المبسوط ج۷، ص۱۷۴.    
۵. ↑ مصباح الفقاهة ج۱، ص۲۶۳ـ۲۶۴.


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۳۵۲.    


رده‌های این صفحه : شهادات | فقه | قضاوت
جعبه ابزار