• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ادات تضجر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ادات بیانگر کراهت از چیزی را ادات تضجر گویند.



قرآن‌پژوهان و علمای ادب عربی کلمه «اف» را از «ادوات تضجر» می‌دانند و می‌گویند کلمه‌ای است که در حال تضجر و مکروه و ناپسند دانستن چیزی به کار می‌رود؛ مانند: (فلا تقل لهمآ اف…).


درباره معنا و ساختار ادبی واژه «اف» اختلاف است. ابوالبقاء در این زمینه دو قول نقل کرده است:
۱. اسم فعل امر ، به معنای «کف» (نگه دار) و «اترک» (ترک کن) است؛
۲. اسم فعل ماضی است؛ یعنی ناپسند دانستم و منضجر شدم.
برخی گفته‌اند اسم فعل و به معنای مضارع است. عزیزی در غریب گفته است که معنای «اف»، «بئسا لکم» (بدا به حالتان) است.


۱. اسراء/سوره۱۷، آیه۲۳.    
۲. زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص۲۴۸.    
۳. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص ۱۸۴-۱۸۵.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ادات تضجر».    

رده‌های این صفحه : ادات قرآن




جعبه ابزار