• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

احمد بن علی نسائی (مقاله‌دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: احمد بن علی نسائی.


احمد بن شعیب نسایی (۲۱۵-۳۰۳قمحدث، قاضی، مؤلف و فقیه شافعی‌مذهب در قرن سوم و چهارم هجری قمری بود.
وی کتابی در فضیلت امیر المومنین امام علی (علیه‌السلام) نوشته است که سبب شده برخی او را شیعه بدانند.



ابوعبدالرحمان احمد بن شعیب بن علی بن سنان نسایی خراسانی، در سال ۲۱۵ هجری در شهر نسا از خراسان به دنیا آمد. برخی ولادت او را در سال ۲۲۵ هجری ذکر کرده‌اند. در پانزده سالگی برای آموختن معارف حدیثی کوچ کرد
رجال نویسان اهل سنّت او را از فقهای بزرگ مصر در زمان خود، آشنا به حدیث و رجال، محدثی ثقه، قاضی مصر و فقیه شافعی به شمار آورده‌اند
[۵] عبادی، محمد بن احمد، طبقات الفقها الشافعیه، ص۵۹.



نسائی از قُتیبه، اسحاق بن راهویه، هشام بن عمار، محمد مروزی، سوید بن نصر و اباکریب حدیث فرا گرفت و پس از سال ۲۴۰ هجری نیز در خراسان، عراق، شام، مصر، حجاز و جزیره حدیث شنید و سرانجام در مصر ساکن شد.
ابوبشر دولابی، ابوعلی حسین نیشابوری، حمزة بن محمد کنانی، ابوبکر احمد بن شنی و ابوالقاسم طبرانی از او روایت کرده‌اند.


نسائی را جزء فقهای شافعی شمرده‌اند و برخی او را شیعه دانسته‌اند. علت گمان دیگران به تشیع او، کتابی است که در فضایل امیرمؤمنان، علی (علیه‌السّلام) نوشت.


نسایی در سفر به شام، هنگام مشاهده دشمنی شامیان با آن حضرت، کوشید با نوشتن کتابی، نظر آنان را تغییر دهد؛ اما مردم شام از او خواستند کتابی نیز در فضایل معاویه بنویسد. نسایی گفت: فضیلتی نمی‌شناسد؛ جز حدیث «اللهم لا تشبع بطنه»؛ ازاین رو شامیان بر او شوریدند و او را به شدت کتک زده و از مسجد بیرون کردند. نسایی ناچار به شهر رمله فلسطین رفت و سال ۳۰۳ هجری بر اثر آن کتک‌ها از دنیا رفت.
برخی درگذشت او را مکه و خاک سپاری وی را بین صفا و مروه ذکر کرده‌اند.


نسائئ تالیفات فراوانی دارد که عبارت‌اند از:
• السنن الکبری؛ • السنن الصغری؛ • خصائص امیرالمؤمنین علی علیه السلام؛ • فضائل الصحابه؛ • مسند علی بن ابی طالب علیه السلام؛ • المناسک؛ • الضعفاء و المتروکین؛ • جمع مسند مالک بن انس؛ الجمعه؛ • اغراب شعبه علی سفیان و سفیان علی شعبه فی الحدیث؛ • المجتبی فی مختصر السنن الکبری.
(دیگر منابع: ).


۱. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۳، ص۱۰۶.    
۲. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۲، ص۲۴۰.    
۳. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۳، ص۱۰۷.    
۴. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۳، ص۱۰۸-۱۰۹.    
۵. عبادی، محمد بن احمد، طبقات الفقها الشافعیه، ص۵۹.
۶. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۳، ص۱۰۶.    
۷. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۳، ص۱۰۶.    
۸. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۱، ص۷۷.    
۹. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۳، ص۱۰۷.    
۱۰. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۳، ص۱۰۷-۱۰۹.    
۱۱. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۳، ص۱۰۹.    
۱۲. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۲، ص۶۰۲.    
۱۳. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱، ص۲۴۴.    
۱۴. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیه العارفین، ج۱، ص۵۶.    
۱۵. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۶، ص۲۵۶.    
۱۶. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۶، ص۱۶۷.    
۱۷. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۲، ص۲۸۲.    
۱۸. موسوی خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، ج۱، ص۲۰۹.    
۱۹. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۱، ص۱۲۴.    
۲۰. ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۳، ص۱۸۸.    
۲۱. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۸، ص۹۶.    
۲۲. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۴۴۴.    
۲۳. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۷۰۶.    
۲۴. سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۳، ص۱۴.    
۲۵. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۸۴۴.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد نسایی»، ج۲، ص۱۲۸.






جعبه ابزار