احمد بن ابی‌احمد طبری (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن ابی‌احمد طبری (م. ۳۳۵ق) ملقب به ابن قاص،
قاضی ،
محدث و
فقیه شافعی مذهب در
قرن چهارم هجری قمری بود. وی در
طبرستان پیشوائی شافعیان را بر عهد داشت و در
جنگ بین
مسلمانان و رومیان مشارکت فعال داشت.
ابوالعباس احمد بن ابی احمد
طبری بغدادی ملقب به ابن القاص شهرت وی با اختلاف ذکر شده است. بیشتر
مآخذ، ابن القاص،
برخی نیز القاص آورده‌اند.
شهرت ابن قاص به سبب اشتغال پدرش به وعظ و داستان سرایی است.
ابن قاص برای تحصیل به
بغداد رفت،
فقه را از
ابوالعباس ابن سریج، فقیه بزرگ شافعی فرا گرفت و از کسانی چون
محمد بن عبداللّه مطیّن،
محمد بن عثمان بن ابی‌شیبه و
یوسف بن یعقوب قاضی حدیث آموخت.
پس از آن به طبرستان بازگشت و به
تدریس و وعظ پرداخت و در آنجا پیشوای شافعیان شد و شمار فراوانی از او
فقه شافعی آموختند که ازجمله آنان می‌توان
ابوعلی طبری، معروف به زجاجی را نام برد.
به گفته
سمعانی ابن قاص در جنگ مسلمانان با رومیان مشارکت فعالی داشت، سپس به
طرسوس (در جنوب
ترکیه کنونی) رفت و در آنجا رحل اقامت افکند و به وعظ پرداخت.
گفته شده مدتی مقام
قضاوت آنجا را نیز بر عهده گرفت
ابن قاص به سال ۳۳۵ هجری در طرسوس درگذشت.
ابن قاص دارای آثار و تالیفاتی نیز بود که بیشتر آنها رساله‌های مختصر، ولی پرمحتواست. کتاب‌های او از این قرار است:
- التلخیص،
- المفتاح،
- ادب القاضی،
- المواقیت،
- دلایل القبله،
- الفتاوی،
- شرح المختصر المزنی،
- نصره القولین
- و کتابی درباره احرام زن. (دیگر منابع: ).
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد
طبری»، ج۲، ص۱۰۴.
