احد - نام خدا (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَحَد (به فتح الف و حاء) از مفردات
نهج البلاغه به معنای بی‌همتا و بی‌نظیر و فقط در باری تعالی به کار می‌رود.
أَحَد گاهی اسم است به معنی «یکی» در مقابل دو و سه و ...
دیگر آن‌که وصف آید به معنی بی‌همتا و بی‌نظیر و آن وقت فقط در باری تعالی به کار می‌رود. مثل: «قُلْ هُوَ اللّٰهُ اَحَدٌ»
آن‌جا که در وصف
خدا فرموده: «الاحد بلا تاویل عدد و الخالق لا بمعنی حرکة و نصب؛
یعنی خدا احد و بی‌همتاست نه به‌معنی احد عددی! و آفریننده است بی‌آنکه حرکتی بکند و یا دشواری بکشد.»
فقط یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اَحَد»، ص۲۸.
