ابوعامر عروة بن یحیی لیثی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعامر عروة بن یحیی لیثی، از فقها و
محدثان مدینه و شاعری غزلسرا بود که سرانجام به
سال ۱۳۰ ق درگذشت.
ابو عامر عروة بن یحیی بن مالک بن حارث لیثی کنانی معروف به عروة بن اُذینه، از مردم مدینه بود. پدرش یحیی، به اذینه ملقب بود و از
عبدالله بن عمر حدیث شنیده و خود از فقها و علمای برجسته و صالحان بهشمار میرفت و شیخِ
مالک بن انس بود و گروهی از علما از او روایت کردهاند. با وجود مرتبه بلندش در
فقه و
حدیث، شاعری غزلسرا بود و به سبب فقه و تقوایی که برخوردار بود، در میان آنان منزلت والایی یافت. او مرثیههایی شیوا و اشعار حکمتآمیز فراوانی داشت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۳۴.